— Нега кеч қолдингиз?
— Кечирасиз, 3-қаватдан йиқилиб тушдим, - дебди ҳалиги одам.
Раҳбарни баттар жаҳли чиқиб:
— Нима, бир соат тушдингизми пастга?! – дермиш.
— Бугун ҳам уриб олай. Эртага урмаслик ҳақида тилхат ёзиб бераман, - дебди. Эртасига яна урибди ва индинга урмаслик ҳақида тилхат ёзиб берибди.
Бир ҳафта ўтгандан кейин шер қуённи кўриб қолиб:
— Айиқ урмаяптими энди? - деб сўрабди.
Қуён:
— Эҳ, уриши ўша-ўша. Фақат қоғоз кўпайиб кетди, - дермиш.
— Савдогар бўламан устоз!
— Нима учун инженер ёки ўқитувчи эмас?
— Инженер билан ўқитувчини иномарка машина ҳайдаганини ҳеч кўрганмисиз???
— Буважон, ротация нима дегани?
Бобоси, — Ҳозир тушунтираман, - дебди-ю, бир дарахтнинг тагига бориб уни қаттиқ урибди.
Дарахтда ўтирган барча қушлар ҳавога учибди-да, яна қайтиб бошқа шохларга қўниб олишибди.
Шунда бобоси:
— Кўрдингми набирагинам? Ҳудди ўша қушлар, фақат ўтирган жойи ўзгарди холос!
Бошқа ҳеч нима ўзгармади... Ротация ҳам шунга ўхшайди набирагинам, - деган экан.
Иши чиқиб қолса, ўғлини етаклаб чиқиб, “Қараб туринг” деб ташлаб кетади-ю, эрини ташлаб кетолмайди.
— Ойижон, мен ўзимни йўқотиб қўйдим...
Онаси дебди:
— Мен эса сени кир ювиш машинасини ичида кўргандим.
Йигит:
— Кўпроқ уйда нималар билан бандсиз?
Қиз:
— Шу..., деярли ошхонадан чиқмайман.
Йигит:
— О-о! Овқат тайёрлашни ёқтирасизми?
Қиз:
— Йўғ-е, ейишни!
Лекин ўзим 5:55 да уйғониб, будилникни ўчираман. Чунки унга “Уммон”ни ашуласини қўйганман...
— Янгисидан эшитайлик... – деса, Афанди:
— Эрталаб нонушта қилиб ўтирсам, тепа тишим билан паст тишим битта нон устида уришиб ётибди, - дебди.
— Алло, бу радиоми?
— Ҳа, радио!
— Саломларингиз бўлса марҳамат йўлланг.
— Мени бир илтимосим бор эди. Ҳовлимдаги супада майизлар бор. Уларни қуёшда қуритяпман. Радиони супамга қўйиб бозорга кетсам, келгунимча ҳар замонда қушларга “кишт-кишт” деб тура оласизларми...?!