Афанди, бугун вақтим чоғ, сенга бирор нарса совға қилгим келяпти. Нима берсам экан, а?
— Химматни ўзларига берсин, шоҳим,— деди Афанди,—қандай нарса берсангиз ҳам менга шаҳар бергандек бўласиз.
— Яхши,— деди подшо,— мен санайман, сен маъқул бўлганини ўзинг танла: юз тилла пул, тўпичоқ от, бир сурув қўй, яхши боғ. Қайси бири маъқул?
—Агар улуғ шоҳим илтифот қилсалар, юз тиллани чўнтагимга солиб, отга миниб, бир сурув бўрдоқи қўйни боққа ҳайдаб кириб борсам. Сизнинг олий химмат Хотамтойлигингизга бутун шаҳар қойил қолар эди - дермиш.
— Иштаҳанг карнайку, борди-ю, ҳеч нарса бермасамчи?
— Нима ҳам дердим,— маъюс жавоб берди Афанди, — унда ўзингизнинг подшо эканлигингизни исбот қилган бўласиз.
— О сэр! Сизнинг касалингиз медицинани бойитадиган бўлди.
— О худойим-ей! Мен бўлсам 5-6 доллар
билан қутиларман деб ўйловдим.
Депутат бўлгач эса, нима иш қилаётганингни билмайсан.
— Мени севимли 50 килолигим келди!
Хотин:
— Мен 56 киломан!
Эр:
— Демак, охиригача севмас эканман-да!
Бир ўзим 4 тасига қарши чиқдим. Ҳар бирига бир шапалоқдан қўйгандим ўзига келолмади.
Сизларни уйингизда ҳам чивин борми?
— Бор! Гапларимни эшитадиган бекорчи қўшнини топиш!
— Онаси, эртага Энг яқин дўстимнинг тўйи бўларкан. Анави Джулия Робертс иштирокида.
— Нега буни олдинроқ айтмадингиз? Мен нима кийиб бораман тўйга?
— Эй аҳмоқмисан?! Бу кино-ку!
— Мени аҳмоқ дедингизми? Ўтган ҳафта Оққуш кўлига борайлик десам, қармоқ кўтариб чиққанингиз эсингиздан чиқдими?
2-3 ой режа тузади-да, бир умр жанг қилади.
Биринчиси:
— Ҳамма тугмани босдим. Нимагадир очилмади, - дебди.
Иккинчиси тугмалардан бирига бошини урибди. Кейин лифт эшиги очилибди.
Шунда шеригига:
— Кўрдингми? Бошни ишлатиш керак! - дермиш.