— Гаров ўйнайсанми? Ҳозир мени хотиним эшикни “Жоним” деган сўз билан очади.
Иккинчиси:
— Нималар деяпсан? Сен ўлгудек мастсан! Ярим тунда уйга қайтяпсан? Қанақасига хотининг “Жоним” десин!?
— Ҳозир кўрасан! – дебди-да, эшик қўнғироғини босиб дебди:
— Эшикни оч жоним...
Хотини бўлса:
— Жоним?! Ҳозир таъзирингизни бераман! – деб эшикни очган экан.
— Айтинг-чи, чорраҳанинг бир тарафида автобус, бир тарафида юк машинаси, яна бир тарафида эса мотоцикл турибди. Қайси бири биринчи бўлиб чорраҳани кесиб ўтади?
— Таксичилар кесиб ўтади.
— Нима? Такси қаердан келиб қолди?
— Ҳеч қайси ҳайдовчи билолмаяпти бу таксилар қаердан келиб қолаётганини!
— Ҳа, албатта!
— Масалан, сиз бу ерга киришдан аввал оёғингизни артдингизми?
— Артдим! Тоза қилиб артдим!
— Иккинчидан, биз учун тозаликдан ҳам муҳим жиҳат - ростгўйлик. Корхонамиз эшиги олдида пол латта йўқ-ку?!
— Бу дарахтингиз 3 йилда олма берадими?
— Йўқ, - дебди сотувчи.
— 5 йилда берадими? – сўрабди яна харидор.
— Йўқ, - дебди яна сотувчи.
— Унда нечи йилда олма беради? – деса, сотувчи:
— Ҳеч қачон олма бермайди! Ахир бу беҳи-ку! – деган экан.
— Нега?
— Савлати бор-у, қиладиган иши йўқ!
— Билмадим. Нима экан?
— Иккаласи ҳам таёқчада овқатланишади.
Ҳаттоки, Шрекнинг хотинига ҳам харидорлар чиққан...
— Ҳой тўхта! Кимсан? Қаёқдан чиқдинг? – дебди.
Ўғри:
— Менми? Кийим ейдиган куяман. Шкафдан чиқдим, - дебди.
Уй эгаси:
— Шубани қаёққа олиб кетяпсан? – деса, ўғри:
— Уйда ейман, - деб жавоб берган экан.
“Соғлом инсон юраги нечи пул туришини биласанми?!
Мен аҳмоқ сен ношукурга юрагимни “шундоқ” бериб ўтирибман-а!!!”.
Буни кўриб қолган хотини эрига:
— Бу нимаси?! Кўз олдимда бегона аёлни кўйлагини ушлаяпсизми?! – деб бақира кетибди.
Эри бўлса:
— Ваҳима қилма хотин. Мени нотўғри тушундинг. У аёлни кўйлагини ушлаганимни сабаби, ёғли қўлимни кўйлакка артиб олдим, - дермиш.