— Холажон бу сизни набирангизми?
— Ҳа. Ўзим кўтариб катта қилганман, - дебди онахон.
Ҳалиги одам:
— Ташлаб юбормабсизда, - дермиш.
— Қаерларда юрибсан Фарҳод? Соат нечи бўлди?! Юравер эрталабгача!
Бу гапни эшитган Фарҳоджон шу заҳоти чўнтагидан телефонини олиб, кимгадир қўнғироқ қилиб:
— Алло, ўртоқ кетиб қолмадингми? Рухсат олдим. Ҳозир чиқаман, - дебди.
“Кеча кўчадан пул тўла ҳамён топиб олдим. Ҳамён ичида пулдан ташқари Юнусобод тумани, Бодомзор кўчаси 8 уйда яшовчи Қодиров Алишер номига ташриф қоғози ҳам чиқди. Илтимос, Алишерга бирор-бир қўшиқ қўйиб берсангиз”.
— Дадам билан гаплашиб кўринг. Менга шунда уйлансангиз бўлади, - дебди.
Йигит қизнинг отасини ёнига борибди. Отаси йигитдан сўрабди:
— Нима иш қиласан?
— Фалон жойда.
— Маошинг қанча? – яна сўрабди қизнинг отаси. ⠀
— 400 минг сўм дебди йигит.
— Ие, бу ойлигинг қизим бир ойда ейдиган гўштнинг ҳам пули эмас-ку! – деб йигитни ҳайдаб юборибди отаси.
Йигит қизнинг уйидан чиқиб кетаётса, қиз:
— Ҳа, отам рози бўлмадиларми? - деса, йигит қизга қараб:
— Бор-ей! Сен ҳам кўп гўшт ейдиган ўзбеклардан экансан! – дермиш.
— Унда прописка қаерга қўйиларкан?
— У ерда прописка деган нарса йўқ!
— Ғалати. Унда милиция тўхтатса нимани сўрайди?
— Милиция тўхтатиб ҳужжат сўрашга ҳаққи йўқ...
— Ола, Жуманазар!
— Бўлди, энди сени махсус қисмга хизматга ўтказамиз. Синовдан яхши ўтдинг, - дейишса, аскар уларга:
— Йўқ, менга шу ер ҳам бўлаверади. Мен ўзи ўрганиб қолганман, - дермиш.
— Ойижон, менга 1000 сўм беринг.
Она:
— Нима қиласан?
Болакай:
— Қари амакига бераман.
Она:
— Қаерда экан у амаки?
Болакай:
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар.
— Мен ақллиман.
— Йўқ, мен ақллиман.
— Юр, одамдан сўраймиз, - дебди эшак.
Бир одамни топиб сўрашибди:
— Ким ақлли? Эшакми ёки молми?
Одам дебди:
— Мол катта йўлдан ўтаётганда, аввал чапга кейин ўнгга қараб ўтади.
Эшак эса йўлдан ўтаётганда молга ўхшаб ҳеч қаерга қарамайди...!