— Нима учун мушугимиз унитаздан сув ичади?
Онаси:
— Унитазда сув тоза, шунинг учун ичади.
Бола ўйланиб туриб:
— Сиз буни қаёқдан биласиз?
— Кўзойнагим уйда қолиб кетибди шекилли, - деди асабийлашиб.
Шунда 30 та бола бир овоздан:
— Ўзиз қолиб кетмабсиз-де...! - дермиш.
— Уларни ёмон кўраман!
— Нега?
— Расмлари хира-да. Шунга ёмон кўраяпман. Яқинлаштирсам баттар хиралашиб кетаяпти.
— Жуда бесабрсиз-да...! Икки соатдан бери сизга айтяпман-ку, икки дақиқада бўламан деб!
— Эшитишимча, йигитинг билан ажралишибсизлар...?
— Ҳа!
— Нима бўлди? Орангиздан бирор гап ўтдими?
— Масалан сен, ҳар куни ичадиган, тинимсиз чекадиган, сўкиниб гапирадиган ва ҳатто қўл кўтарадиган одам билан бирга яшай олармидинг?
— Йўқ, албатта!
— У ҳам бунга чидай олмади.
— Майли...
— Йигитингиз рашк қилмайдими ишқилиб?
— Мени йигитим йўқ. Уни эрим концертга бирга тушганимиз учун уриб ўлдириб қўйган!
— Алло, мен хорижда дам олмоқчиман!
— Қанча пулингиз бор?
— 500 минг!
— Дамингизни олинг!!!
— Илтимос сайтингизга эълон жойлаштирсангиз. Кучук боласи йўқолиб қолди. У ҳали жуда-ям кичкина...
— Сурати борми?
— Ҳа, мана!
— Ахир бу эркак кишини расми-ку...?
— Бу мени эрим. Йўқолган кучукчамиз унинг қўлларида турибди. Яхшилаб қаранг, кўрасиз!
— Эшитганмисан? Шоколад кайфиятни кўтарар эмиш?!
— Менимча бу гапни эшитган одам ароқ ичиб кўрмаган бўлса керак...