Автобусда кетаётган бир йигит телефонига қараб: – "Окей ГУГЛ", мен қаердаман? – деса,
Бир қари кампир йигитга ўгирилиб:
— Илоё қуриб кетсин шу гиёҳвандлик!!! Қаерда бўлардинг, автобусдасан! Шўрлик Гулини эса бекатда қолдиргансан...! – дермиш.
Бир қари кампир йигитга ўгирилиб:
— Илоё қуриб кетсин шу гиёҳвандлик!!! Қаерда бўлардинг, автобусдасан! Шўрлик Гулини эса бекатда қолдиргансан...! – дермиш.
Янги оила қурган ёш эр-хотин фарзанд кўравермагач, кекса бир донишманднинг ёнига боришибди. Донишманд уларга баланд тепаликдаги ният дарахт учига, бир парча латта боғлаб қўйишни уқтирибди.
Бир неча йилдан сўнг, бояги донишманд эр-хотиндан хабар олгани келса, эшикни бир гала болакайлар очишибди.
— Онангиз қаерда? – сўрабди донишманд.
— Туғруқхонада, – жавоб беришибди болалар.
— Отангиз-чи?
— Тепаликдаги дарахтдан латтани ечгани кетгандилар...! – дермиш.
Бир неча йилдан сўнг, бояги донишманд эр-хотиндан хабар олгани келса, эшикни бир гала болакайлар очишибди.
— Онангиз қаерда? – сўрабди донишманд.
— Туғруқхонада, – жавоб беришибди болалар.
— Отангиз-чи?
— Тепаликдаги дарахтдан латтани ечгани кетгандилар...! – дермиш.
Салим мактабдан уйга кийимлари йиртилган, ҳамма ёғи ифлос аҳволда кириб келибди. Уни кўрган отаси сўради:
— Сенга нима бўлди?
— Азим билан уришдим.
— Бундан чиқди, энди сенга янги кийим сотиб олиш керак экан-да?
— Бу қийин эмас, дада. Аммо Азимнинг дадаси янги бола сотиб олишига тўғри келади...
— Сенга нима бўлди?
— Азим билан уришдим.
— Бундан чиқди, энди сенга янги кийим сотиб олиш керак экан-да?
— Бу қийин эмас, дада. Аммо Азимнинг дадаси янги бола сотиб олишига тўғри келади...
Бекатдан қўзғалган автобус ортидан бир аёл югура бошлабди:
— Автобусни тўхтатинг! Ишга кеч қоляпман...
Автобусга етиб олган аёл:
— Марҳамат қилиб, чипталарингизни кўрсатинг!!!
— Автобусни тўхтатинг! Ишга кеч қоляпман...
Автобусга етиб олган аёл:
— Марҳамат қилиб, чипталарингизни кўрсатинг!!!
Бир йигит дўстидан сўрабди:
— Ишсизмисан? Нега нуқул дам олиб юрибсан?
— Нега? Ишлаяпман. Иш мен учун байрам. Байрамда эса инсонлар дам олишади.
— Ишсизмисан? Нега нуқул дам олиб юрибсан?
— Нега? Ишлаяпман. Иш мен учун байрам. Байрамда эса инсонлар дам олишади.
Бувиси набирасидан сўрабди:
— Намунча кўп сув ичяпсан?
— Олма егандим.
— Хўш, нима бўпти?
— Уни ювмасдан егандим...
— Намунча кўп сув ичяпсан?
— Олма егандим.
— Хўш, нима бўпти?
— Уни ювмасдан егандим...
— Фамилиянгиз нима?
— Со-со-содиқов.
— Нима, дудуқмисиз?
— Йўқ, адам дудуқ бўлганлар. Гувоҳнома ёзган аёл эса ғирт тентак...
— Со-со-содиқов.
— Нима, дудуқмисиз?
— Йўқ, адам дудуқ бўлганлар. Гувоҳнома ёзган аёл эса ғирт тентак...
Болакай бувасига:
— Уруш пайтида нон кам бўлган-а, - деса,
— Ҳа болам, нон топа олмай, колбасага сарёғ суртиб ердик, - дебди.
— Уруш пайтида нон кам бўлган-а, - деса,
— Ҳа болам, нон топа олмай, колбасага сарёғ суртиб ердик, - дебди.
— Ҳа ўртоқ, кайфиятинг йўқ?
— Эй, хотиним яна жанжал қиляпти.
— Нега?
— Тўрт юз минг ойлик ёш оилага етмайди дейди.
— Тежаб ишлатса етади.
— Мен ҳам шуни айтаман-да. У бўлса “Етмайди, сиз ҳам ишланг” деяверади.
— Эй, хотиним яна жанжал қиляпти.
— Нега?
— Тўрт юз минг ойлик ёш оилага етмайди дейди.
— Тежаб ишлатса етади.
— Мен ҳам шуни айтаман-да. У бўлса “Етмайди, сиз ҳам ишланг” деяверади.
Бир тадбиркор ўзи очган хусусий фирма эшиги ёнида мижоз кутиб ўтирса, узоқдан у томонга келаётган йигитни кўриб қолибди. Тадбиркор уни мижоз деб ўйлабди-да, югуриб бориб телефон гўшагини олиб:
— Йўқ, йўқ! Бугун асло иложи йўқ! Ишларимиз жуда-ям кўп. Эртага ҳам, индинга ҳам бандмиз. Кейинги ҳафта хабар олинг! Навбатга ёзиб қўяман, - деб гапира кетибди.
Бояги йигит эса тадбиркорга қараб туриб:
— Телефон устаси чақирганмидингиз? Тармоқ ишламаётган экан, тузатишга келгандим, - дебди.
— Йўқ, йўқ! Бугун асло иложи йўқ! Ишларимиз жуда-ям кўп. Эртага ҳам, индинга ҳам бандмиз. Кейинги ҳафта хабар олинг! Навбатга ёзиб қўяман, - деб гапира кетибди.
Бояги йигит эса тадбиркорга қараб туриб:
— Телефон устаси чақирганмидингиз? Тармоқ ишламаётган экан, тузатишга келгандим, - дебди.
