— Дўстим ортиқча пулингни қандай валютада сақлайсан?
— Озиқ-овқатда-да. Нимада бўларди. Ойлик олдим дегунча, бир ойлик озиқ-овқат сотиб оламан-да ва тамом.
Қиз:
— Жоним, мени уйқим келяпти, эртак айтиб беринг!
Йигит:
— Мен сизга уйланаман!
Аёлни тушуниш жудаям осон. У худди очиқ китобга ўхшайди: хитой тилида ёзилган квант физикаси китоби... Лекин ҳар ҳолда у очиқ.
Аёлларни макри ёмонда!! Бир аёл эрига 15 марта телефон қилди. Эр телефонни олмади. 15 "пропушенный"дан сўнг, хотин аста эрига смс ёзди:
— Дадаси Каптивангизни авария қивордим, дабдала бўлди!
— Ана энди хотинни телефонида 150та "пропушенный".
Икки севишган суҳбатидан:
— Азизам сени бир оғиз сўзинг, мени дунёдаги энг бахтли инсонга айлантириши мумкин. Айтчи менга турмушга чиқасанми?
Қиз ҳазиллашиб:
— Йўқ, - дебди.
Шунда йигит:
— Ана! Мен бахтлиман, - дермиш
Болакай йиғлаб ошхонага ойисини олдига борди.
Ойиси:
— Ўғлим нима бўлди, нега йиғлаяпсан?
— Дадам болға билан қўлини уриб олди.
— Шунга ҳам йиғлайдими, ахир бунга йиғлаш эмас, кулиш керак-ку.
— Мен ҳам кулган эдим-да.
Диққат! Эълон! Парашют сотилади. Ҳеч қачон очилмаган..!       
Имтиҳон. Домла:
— Эшматова, марҳамат билетизга жавоб беринг.
— Домла, мен ҳомиладорман...
— Ээее шунақа денг, майли сиз бораверинг. 4 автоматически қўяман...
Домла:
— Хўш! Доскага Тошматова!
— Домла менам ҳомиладорман, 7 ойли уже! Агар баҳоимни қўйиб берсангиз ўғлимга сизни исмингизни қўяман!
— Эҳа, ҳа майли бор сенгаям 4.
— Домла, менга 5 қўйинг. Ахир мен ҳамма дарсларда, лекцияларда тўлиқ қатнашганман.
Домла:
— Менам ҳайронман бу нарсаларга қандай улгурдинг... Ҳа, бор 5!
— Бўлмаса энди йигитлардан... Кетмонов!
— Домла мен ҳомиладор эмасман, шунинг учун имтиҳонга тайёрмасман!
Эр:
— Онаси бугун қизимизни боғчага ўзинг ташлаб келақол. 5000 бераман.
Хотин:
— 10000 берсангиз ташлаб келаман.
Қизча:
— Дада, менга 2000 беринг ўзим кетавераман боғчага.
Афанди дарёда чўмилаётган эди, тўр ташлаётган балиқчиларни кўриб қолди. Афанди шўнғиб бориб тўрга кирди. Балиқчилар тўрга жуда катта балиқ илинди деган хаёлда тўрни тортиб олишди, қарашса, Афанди илжайиб ўтирибди.
— Афанди, бизни лақиллатиб, тўрда нима қилиб юрибсиз?— дейишди балиқчилар.
— Жуда кўп йиллардан бери балиқ бўлиб, тўрга тушишни орзу қилиб юрар эдим, армонда кетмай дедим,— жавоб берди Афанди.