— Озиқ-овқатда-да. Нимада бўларди. Ойлик олдим дегунча, бир ойлик озиқ-овқат сотиб оламан-да ва тамом.
— Жоним, мени уйқим келяпти, эртак айтиб беринг!
Йигит:
— Мен сизга уйланаман!
— Дадаси Каптивангизни авария қивордим, дабдала бўлди!
— Ана энди хотинни телефонида 150та "пропушенный".
— Азизам сени бир оғиз сўзинг, мени дунёдаги энг бахтли инсонга айлантириши мумкин. Айтчи менга турмушга чиқасанми?
Қиз ҳазиллашиб:
— Йўқ, - дебди.
Шунда йигит:
— Ана! Мен бахтлиман, - дермиш
Ойиси:
— Ўғлим нима бўлди, нега йиғлаяпсан?
— Дадам болға билан қўлини уриб олди.
— Шунга ҳам йиғлайдими, ахир бунга йиғлаш эмас, кулиш керак-ку.
— Мен ҳам кулган эдим-да.
— Эшматова, марҳамат билетизга жавоб беринг.
— Домла, мен ҳомиладорман...
— Ээее шунақа денг, майли сиз бораверинг. 4 автоматически қўяман...
Домла:
— Хўш! Доскага Тошматова!
— Домла менам ҳомиладорман, 7 ойли уже! Агар баҳоимни қўйиб берсангиз ўғлимга сизни исмингизни қўяман!
— Эҳа, ҳа майли бор сенгаям 4.
— Домла, менга 5 қўйинг. Ахир мен ҳамма дарсларда, лекцияларда тўлиқ қатнашганман.
Домла:
— Менам ҳайронман бу нарсаларга қандай улгурдинг... Ҳа, бор 5!
— Бўлмаса энди йигитлардан... Кетмонов!
— Домла мен ҳомиладор эмасман, шунинг учун имтиҳонга тайёрмасман!
— Онаси бугун қизимизни боғчага ўзинг ташлаб келақол. 5000 бераман.
Хотин:
— 10000 берсангиз ташлаб келаман.
Қизча:
— Дада, менга 2000 беринг ўзим кетавераман боғчага.
— Афанди, бизни лақиллатиб, тўрда нима қилиб юрибсиз?— дейишди балиқчилар.
— Жуда кўп йиллардан бери балиқ бўлиб, тўрга тушишни орзу қилиб юрар эдим, армонда кетмай дедим,— жавоб берди Афанди.