— Сигаретни ташлаб, нос чекишга ўтаман, - дебди.
Бир ҳафтадан сўнг хумори тутиб, ҳам сигарет ҳам нос сотиб олишни бошлабди.
Йигит:
— Қимирламагин.
Қиз:
— Топдизми?
Йигит:
— Ҳа, топдим. Ҳозир тиқаман.
Қиз:
— У ергамас!
Йигит:
— Э, бор! Шу чойшабларни ўзинг тиқавер!
Биринчи капир иккинчисига қараб дебди:
— Менга қара, анави жувонни исми нима эди?
Иккинчиси узоқ ўйланиб туриб:
— Сенга ҳозир зарурми...? - дермиш.
— Қоғозбозликдан воз кечиб, компьютердаги вируслар, тармоқдаги узилишлар, сервердаги хатоликлар ва ҳакозоларга эриша олдик.
Афанди мрамор устасига:
— Келинг энди, сал келиштириб берин...! Доимий мижозингиз бўлиб қоламан, - дермиш.
Ерга тушган пулларини олиб, унга узатсам, ГАИ ходими менга жаҳл билан:
— Пора таклиф қилмай қўяқолинг! Жарима ёзиб бўлдим! - деди.
Мен эса бу пуллар унинг чўнтагидан тушганини айтиб, ҳечам тушунтира олмадим. У ишонмади.
На илож, 100 мингни чўнтагимга солдим-да, йўлимда кетавердим...
— Агар шифокорга атаганингиз бўлса операциягача беринг! Акс ҳолда кейин кеч бўлиши мумкин...
300 миллион пул йиғибди-ю, 97 ёшга кириб қазо қилибди.
Ҳамма ниятлар ҳам амалга ошавермас экан-да...