— Ойлик олдингизми? Бермайсизми? - деса, эри:
— Бугунмас! Бугун чарчадим, - дермиш.
— Алло, бу касалхонами?
— Йўқ, бу қабристон!
— Узр унда! Сизларга мурожат қилишимга сал эртароқ...
— Ҳечқиси йўқ, биз кутамиз.
— Ўғлим, фантадаги мева - апельсин бўлади!
Ҳамма талабалар жавобларини топшириб чиқиб кетишса ҳам, у талаба ҳалиям ўтирганмуш.
Домла ёнига бориб:
— Вақт тугади укам! Топширинг жавоб варақангизни, - деса,
Талаба
— Ҳозир домла, қайта текшириб чиқай, - деб, яна танга ташлай бошлабди.
— Марҳамат қилиб шляпангизни олиб қўйсангиз! Бирор нарса кўрармикинман деб, чиптага уч минг тўлаганман!
— Мен ҳам бошқалар кўриб қўйсин деб, бу шляпага йигирма минг тўлаганман!
— Маошингиз 200 минг бўлса, юз миллионлик уй-жойни қандай қилиб қурдингиз?
— Жуда-ям оддий. Қурилиш моллари омборида текширув олиб бораётганимда уйимни қурилиши битди.
— Ҳозир шу ердан ўзимни ташлайман-да, чил-чил бўпкетаман!
Шунда хотини:
— Тўхтанг адаси, - деб ичкарига югуриб кириб кетса, эри хурсанд бўлиб турганакан:
— Мана шу аҳлатларни ҳам пастга ола кетинг, - дебди хотини.
"Касаллик варақалари берилмайди! Шу ергача келолдингизми?, ишхонага ҳам бора оласиз".
— Нарироқ сурил, мен ҳам ўтирай, - дебди.