Афандининг хотини ҳомиладор экан. Вақти-соати етгач, туғруқхонага олиб борибди. Бир соат кутибди, икки соат кутибди. Орадан уч соат ўтгач, врач афандига деразадан қоп-қора чақалоқ кўрсатиб: — Табриклайман, ўғилли бўлдингиз!, - деса, афанди:
— Овқатни-ку нуқул куйдирарди. Боланиям куйдирварибди, - дермиш.