Бир одам уйини балконига чиқиб, шаҳарни томоша қилиб турса, қафасдаги тўтиси:
— Ҳой анқов, тентак, - дебди.
Эгасини кайфияти тушиб, ичкарига кириб кетибди. Эртасига яна шу аҳвол ...
Тўтисини жазоламоқчи бўлиб, қафасни устини ёпиб қўйибди.
Икки кундан кейин очиб қараса, тўтисига ҳеч нарса қилмабди. У яна эгасига қараб:
— Сани тентак десам, ғирт мараз экансан-ку, - дермиш.