Пиёниста даволанишга келибди. Врач:
— Ҳўш, кўп ичасизми?
— Унчалик кўп эмас, кунига икки литр ароқ холос...Бир грамм ҳам кўп эмас!
— Эх-хе! Анчадан бери ичасизми?
— Унчалик кўп бўлгани йўқ, 12 ёшимдан бери...
— Ух-хў! Бўлмаса, даволанасиз! Факат битта шарти бор!
— Қанақа?
— Даволашни бошланишида кунига 200 граммдан кўп ичмайсиз!
— Икки юз грамм... Бўпти! ...Эртаси куни пиёниста оёғини зўрға судраб босиб, аллақандай қўшиқни хиргойи қилганча келибди.
— Азизим, сиз билан келишгандикку, кунига 200 граммдан кўп бўлмасин, деб!?
— Нима, мени битта сизда даволанаяпти деб ўйлайсизми?