Болалар ҳақида латифалар
— Қизим ҳозир пластикдан пул ечамиз ва сенга шоколад олиб бераман, - дебди онаси.
— Ойижон, буни ичида дадам бормилар? – дермиш қизи.
Аёл қабр устида йиғлаб дардини тўкиб солибди:
— Ўғлимизга шим, қизимизга кўйлак, у керак бу керак, - дебди.
Кечаси тушига эри кириб:
— Хотин ман ўлдим, Дубайга кетганим йўқ, — дебди.
— Дада асалниям оёғи бўладими?
— Йўқ қизим нимага бунақа деяпсан?
— Кеча кечқурун ойимга "асалим оёғизни кўтаринг" дедизку,- дебди.
— Ойимни.
— Нега?
— Ойим кўпроқ гапирадилар-да.
— Ҳалима, Ҳалимаа, Ҳаалиимаа!
Деразадан Ҳалима қараб:
— Намунча бақирасиз?
Эшмат:
— Туғдингми?
Ҳалима:
— Ҳа, эгиз!
Эшмат:
— Кимга ўхшайди?
Ҳалима:
— Бир-бирига ўхшайди!
— Болажонлар, сизларга боғча ёқадими?
— Ҳа!
— Нимаси ёқади?
— Боғчамизни ҳовлисида ҳовуз кавлаб беришди. Бош билан шўнғишни машқ қиляпмиз. Ўрганиб олсак, сув тўлдириб беришаркан...
— Алло? – деса, гўшакни у томонидан нотаниш овоз:
— Уйда катталардан кимдир борми? – дебди.
Болакай:
— Адам қамоқхонада, онам эса моргда, - дермиш.
— Бу тоғдаги йиртқичнинг қорни оч-тўқлигига боғлиқ.
— Кап-катта бола ҳалигача ўзинг кийина олмайсанми!?
Ўғли ҳам отасига қараб:
— Ўзингиз ҳам ёш болага ўхшаб ҳалигача ойимни олдида ухлайсиз-ку! – деган экан.
— Ойижон, мен ўзимни йўқотиб қўйдим...
Онаси дебди:
— Мен эса сени кир ювиш машинасини ичида кўргандим.