Ҳақиқат-адолат ҳақида латифалар
— Вақтим йўқ ўғлим!
— Борақолайлик ада! Циркда очиқ-сочиқ кийинган чиройли қизлар арслонни ўйнатишар экан.
— Арслонни кўрмаганимга ҳам анча бўлди ўғлим...! Майли кетдик! Кўриб келайлик!
Италияликлар хамир ўртасига сыр солиб, пицца дейишди.
Турклар хамир ичига қийма солиб, донар деб аташди.
Руслар хамирга картошка солиб, пирашки деб аташди.
Ўзбеклар хамир ичига пиёздан тўлдириб солиб, гўштли сомса деб ном қўйишди.
Эр ўзининг севимли машинаси ва хотини тўғрисида доим бир хил фикр билдиради:
— Охирги пайт жуда кўп "касали"чиқватти.
— Биринчи қўл менман!
— Шошиб турганингда нуқул бир қилиқ чиқаради.
— Йили эскириб қолди, янгисига алмаштириб олишим керак.
Агар олмани “қарс” этиб тишласангиз, ичида яримта қурт турган бўлса унданам ёмон.
Олдин уларни ҳаммасини далага ҳайдаш керак. Кейин ҳозирги ҳаётини қадрига етиб, озгина тезроқ югурадиган бўлишади.
— Менинг рафиқам... шу ердами?
— Ҳа, азизим...
— Болаларим, шу ердамисизлар..?
— Ҳа, отажон!
— Набираларим-чи...
— Шу ердамиз, буважон!..
Яҳудий охирги кучини тўплаб:
— Унда ошхонадаги чироқни катта холанг учун ёқиб қўйдингларми?!
“Ишламасанг бўша! Ўрнингга бошқа одам топаман!”
Лекин меҳнат таътилига чиқиш учун ариза ёзсанг:
“Ишни ким қилади?” “Сиздан бошқаси тушунмайди, қила олмайди...!”