Ҳарбийлар ҳақида латифалар
— Отаси борлар 1 қадам олдинга "Шагом марш"!!! Шарипов сен қаёққа???
— Қаршингизда фан ва техниканинг сўнгги ютуқлари ила яратилган жанговар машина турибди. Ушбу танк бортига компьютер ўрнатилган бўлиб...
— Ўртоқ прапоршик, ўша компьютер тезлиги ҳақида ҳам тўхталиб ўтсангиз, илтимос.
— Овсарлар учун алоҳида таъкидлаб ўтаман. Компьютер танк ҳаракатининг тезлиги билан тенг ҳаракатланади!
— Ҳўш, ҳозирча мана бу ер, мана бу ер ва мана бу ердан чуқур ковлашни бошлайверасилар, мен эса бориб аниқ қаерни ковлаш кераклигини билиб келаман.
Дўстлари билан очиб қарашса, оппоқ қоғоз. Ҳеч нарса ёзилмаган.
— Нега бундай? - дейишса,
Аскар:
— Аразлашиб қолгандик, - дермиш.
Эшак ундан:
— Сен кимсан деб сўраса, солдат ён атрофга назар солиб:
— Мен генерал майорман, - дебди.
Солдат эшакдан сен кимсан, - деб сўраса, эшак ҳам ён атрофга қараб:
— Мен отман, - дермиш
"Меҳрибон бувижоним! Сизни кўргани бориш учун рухсат сўрадим. Лекин беришмади. Уйда бирор арзирли сабаб бўлмаса, бизларга уйга рухсат бермас экан.
Шу сабаб, конвертга қўшиб, посылка жўнатяпман. Посылка ичида граната бор. Шу гранатани симини тортсангиз, мен уйга бориб-келардим".
— Бордим. Уйдаги ботинкаларимнинг ҳам ранги шунақа, ҳар хил экан.
— Алло, ассалому алайкум. Сизлар бир инсонни ўз хоҳишига кўра армияга олиб кетасизларми?
— Ҳа, албатта. Сиз ўзи кимсиз? Қаердан телефон қилаяпсиз?
— Мен 737-маҳбусман. Қамоқхонадан телефон қилаяпман.
— Жоним мендан хафа бўлманг, мени унутинг. Биза бирга бўлолмасаканмиз, яна мени деб ўзизни у-бу нарса қилиб қўйманг. Сизда мени 1-та расмим борийди, ўшани йиртиб ташланг, хайр...
1 ҳафтадан кейин қизга конверт келибди, конвертни очиб қараса, 1 та хат билан 50 тача ҳар ҳил қизларни расми келибди, хатда шу сўзлар ёзилганди:
— Узр, жоним сени эслолмадим, шу расмларни орасида расминг бўлса ўзинг ертиб ташла
— Жонимга тегди ҳаммаси! Кун бўйи бир мартта ҳам ўтирмадим...
Прапорщик бу гапни эшитиб хотинини 50 мартта ўтириб-туришга мажбур қилибди.