Ҳайвонот ҳақида латифалар
Чунки Маша турмушга чиқиб кетаётган экан!
Тулки чўчқага қараб, ичида дебди: “Гўшт бор. Қорин тўйдирсам бўлади. Бир неча кун яшайман”.
Бўри тулки ва чўчқага қараб ичида дебди: “Гўшт бор, суҳбатдош бор. Мазза қилиб яшасам бўлади.”
Чўчқа иккаласига қараб:
— Зерикиб қоласизлар. Қўйшиқ куйлаб берсам бўладими? – дебди.
Бўри ва тулки:
— Яхши бўларди, - дейишибди.
Чўчқа овози борича бақириб қўшиқ айта бошлабди. Бир зумда овчилар етиб келишибди.
Бўри ва тулкини ўлдиришга шайланиб туришса, бўри ичида ўзига-ўзи дермиш:
“Қорин тўйдириб, гаплашиб ётаверсам бўлмасмиди. Ўйин-кулгига бало бормиди...!”
Буқага чиройли кўриниш учун озаман деб овқат емай қўйибди.
Буни кўрган ферма эгаси сигирни қассобга топшириб юборган экан.
"Соғлом, чиройли, ақлли, эгасига вафодор мушук сотилади. Бешинчи мартта сотяпман!"
Дўкон сотувчисини ёнига ҳар куни бир кучук оғзида халта кўтариб кираркан. Сотувчи халтани ичидан пулни олиб, халтага нонни солиб, яна кучукка берса, кучук уйга нон олиб кетаркан.
Кунларни бирида сотувчи кучукни орқасидан бориб, қаерда яшашини кўрмоқчи бўлибди. Кучук бир эшикни қўнғироғини чалса, ичкаридан эгаси чиқиб кучукни уришааётганмиш.
Сотувчи:
— Нега уришасиз? Ахир бу энг ақлли кучук-ку! - деса, эгаси:
— Мен бунга нечи мартта айтганман, мени овора қилмасдан уйни калитини олиб юргин деб... - дебди.
Бўри елкасидан бургани олиб:
— Агар яна мени чақсанг пиёда кетасан, - деган экан.
Курка товуқ 4 та хўроз ва 1 та индюк жўжа очибди. Буни кўрган хўроз товуқни хиёнатда айблаб катакдан чиқиб кетиб қолиган экан.
— Ҳа. Нима гап?
— Бу ёққа одам юборсангиз. Ҳовлидаги дарахтга почтачи чиқиб олибди. Пастдаги итни ҳақорат қиляпти.
Журналистлар товуқдан сўрашибди:
— Бунга қандай эришдингиз?
Товуқ:
— Бу сир! - дебди.
Журналистлар яна сўрабди:
— Келажакдаги режангиз қандай?
— 7 килограмлик тухум қўйиш, - дебди товуқ.
Журналистлар хўрозни ёнига келишибди:
— Сизни режаларингиз қандай?
Хўроз дебди:
— Фермадан туяқушни тезроқ йўқотмоқчиман!
— Ҳой эшак, шимолий қутбга қандай борса бўлади?
— Билмадим. Бироз кутиб тур, оғайниларимдан сўраб келай, дебди эшак.
Бироздан сўнг у бир тўда эшакларни етаклаб келиб, оқ айиққа, — Шимолий қутб қаердалигини билмадим-у, лекин мани эшак деганинг учун энди жавоб берасан, - дебди.