Ота-она ҳақида латифалар
— Йўғ-е... Нималарни қолдирибди у ерга?
— Бешта боласини!
— Пайшанба ёзиладими? Пайшамба ёзиладими?
— Жума деб ёзақолинг! Фақат бир кун олдин келиш шарт!
— Агар мен тўрт мартта чапга юрсам-чи?
— Сен онангни уйига қайтасан!
— Адаси озмоқчиман! Белимга обрач олиб келиб беринг...
Эри “Хўп” деб, эртасига обрач олиб келиб берса, хотинини белига шундоқ лойиқ келибди. Хотини “Вой! Нега бунақасини олиб келасиз?!” деб минғирласа, эри хурсанд бўлиб:
— Ана хотин кўрдингми? Сени размерингни топибман! Лоп-лойиқ келди-я... Кўйлак олиб бермасам ҳам ўлчамларингни яхши биламан, – дермиш.
Онаси:
— Нимаси ёқмади? Туппа-тузук йигит-ку!
Қиз:
— Ёқмади! Сариқ-машак! Сочини қаранг, сап-сариқ!
Қўшни хонада қизини гапини эшитиб ўтирган адаси:
— Тегавер, зарари йўқ! Сен билан 1 йил яшаса, сочи оппоқ бўлади-ку!
— Ойижон, менга 1000 сўм беринг.
Она:
— Нима қиласан?
Болакай:
— Қари амакига бераман.
Она:
— Қаерда экан у амаки?
Болакай:
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар.
“Жаҳл отига минган” хотини энди бақираман деса, эри қўлини лабига қўйиб:
— Тш-ш-ш, жим! Мен бир нарса топдим, - дебди.
— Нима? – дебди хотини.
— Сабр қил. Эрталаб айтаман, - деб ухлаб қолибди эри.
Тонг отишини сабрсизлик билан кутган хотин, эри уйғониши билан сўрабди:
— Ҳўш, топган нарсангизни айтинг энди!
Эри:
— Айтсам ишонмайсан... Янги майхона топдим, - дермиш.
Эртаси куни уйғониб музлатгични ёнига келиб қараса, оқ қоғозга қуйидаги сўзлар ёзиб қўйилган экан:
“Семиз қиз – оиламиз учун шармандалик!”
— Агар шундай тўпалончи бўлаверсанг, сени яхши болага алмаштириб келаман.
Бола бўлса онасига дебди:
— Алдаманг! Қайси аҳмоқ тўпалончи болани яхшисига алмаштиришга рози бўлар экан?