Ўзбекона ҳақида латифалар
— Мактабимиз учун нима қилиб бера оласиз?
Ота:
— Порталга ёзиб бера оламан!
Шундан кейин бу отани ўғли мактабни битириб кетгунча умуман мажлисларга чақириб безовта қилишмабди...!
— Ўзингга йигит топишинг учун кўчага ясанган ва хушчақчақ ҳолда чиқ! Чунки кўчада ўзига қарамаган ва ғамгин аёлларнинг барчаси турмушга чиқганлар бўлади!
— Сизларда-чи?
— Бизларда бунинг учун қамашлари мумкин.
— Қаерда ишлайсиз?
— ГАИда...
— Биз баландликка кўтарилиб бўлдик. Манзилимизга етиб боришга қадар 2 кун қолди. Сизга ёқимли парвоз тилаймиз, дедида микрофонни ўчириш эсдан чиқиб қолди ва деди:
— Мана, теппагаям кўтарилволдик ҳозир битта кофени ичаманда стюардессани қучоқлаб ётаман, - дебди.
Буни эшитган стюардесса уятдан қизариб кетибди. Йўловчилар ҳам ҳайрон. Шунда ўша стюардесса микрофонни ўчиришни айтиш учун экипажлар хонаси томон югурди. Югуриб кетаётиб бир чолнинг оёғига қоқилиб йиқилиб тушди. Ўрнидан турса анави чол:
— Қизим, бунча шошмасанг ҳали кофесини ичиб бўлмадику, - дермиш.
— Адам сиз билан учрашиб, яқиндан танишмоқчилар.
— Нега? Ахир кеча қўлида болта ушлаб, мени роса қувладилар-ку?
— Адам югуриш бўйича спорт устаси. Сизга ета олмабдилар. Шунга сизни ёқтириб, учрашиб кўрмоқчилар-да.
— Қанақа юлдузларнинг жойлашиши? - сўрабди дўстлари хайрон бўлиб...
— Адамнинг елкасидаги юлдузчаларни айтяпман! - деган экан йигит.
— Онаси бугун қизимизни боғчага ўзинг ташлаб келақол. 5000 бераман.
Хотин:
— 10000 берсангиз ташлаб келаман.
Қизча:
— Дада, менга 2000 беринг ўзим кетавераман боғчага.
Деҳқонларга - ер майдонлари,
Хизматчиларга - фабрика, заводлар,
Турмушга чиқмаганларга - совчилар,
Ишсизларга - кира учун Матиз,
Норозиларга - бир шапалоқдан!!! Бор совғам шу...
— Мени ҳимоя қилсангиз.
— Нимада айбланяпсиз?
— Пулларни сохталаштиришда.
— Майли, сизни ўз ҳимоямга оламан.
— Раҳмат. Мана сизга нақд пуллар!