Ўзбекона ҳақида латифалар
— Сизни табриклашим мумкин. Бундан олти ой илгари оддий ходим сифатида иш бошлагандингиз. Бир ой ўтиб бўлим бошлиғи бўлдингиз.
— Тўғри.
— Икки ой ўтиб, омбор бошлиғи бўлдингиз.
— Бунисиям тўғри.
— Ҳозир эса, кўз тегмасин, бош директор ўринбосари лавозимида ишлаяпсиз. Бунинг учун нима дейиш керак?
— Раҳмат, дада!
— Касалингизни даъвоси турп. Кўпроқ турп енг!, - дебди.
Ҳалиги одам кўчага чиқиб турп сотиб ўтирган одамни ҳамма турпини сотиб олибди-да, сал нарироққа бориб турса, турппуруш телефонни олиб:
— Алло, турп тугади. Ҳозир бир қоп шолғом келади, - дермиш.
— Бувижон! Сиз доимо: «Шакарнинг ҳам ози ширин», - дердингиз. Боғчага шунча бордим, бўлди-да энди!
— Бундан кейин ароқ ичмасликка сўз берасизми? – дебди.
Эри бўлса хотинини ёнида ширакайф туриб, ҳаёл суряпти:
“15 йилдан бери шу хотиним билан яшайман. Ҳалиям мендан умиди катта...”
Элдан чиқсанг ҳам, хизмат доирасидан чиқма.
Йигит кишига 40 сим-карта ҳам оз.
Янги рақам олмай, эскисини сотма!
— Аҳмоқ, ялқов, дангаса. Ҳудди дадангни ўзисан.
Шу пайт эрининг жаҳли чиқиб:
— Ҳой, нималар деб шанғиллаяпсан???
Аёл:
— Сиз аралашманг! Сизга тегишли гап бўлаётгани йўқ!
— Жон, знаешь? Дунёда такие вещи бор, лучше уларни билмаган яхши, - дебди.
Йигит:
— Бунга ўзбек тили грамматикаси ҳам кирса керак?! - дермиш.
Ўзбек эса:
— Ие, оғайни қалайсан?! Юр, чойхона бор бугун, кетдик, - деса, дев ҳам оғзи очилиб, ўзбекка қўшилиб кетиб қолган экан.
— Энг аввало, сабр-тоқат, меҳр-муҳаббат, бир-бирини тушуниш ва албатта, уйда камида иккита телевизор бўлиши керак.