Ўзбекона ҳақида латифалар
— Чол, нимани ўйлаяпсиз?
Чол:
— Сен ўйлаётган нарсани.
Кампир:
— Ўлинг-ей, уятсиз!
1. Ҳужжатларингиз ўрганиб чиқиляпти.
2. Суҳбатга тайёрланиб туринг. Чақирамиз.
3. Ўзимиз сиз билан боғланамиз.
— Уйланади қизим! Онангдан сўра-чи, сеҳр-жоду қилиб йигитларни бошни айлантирадиган дуо эсидан чиқиб кетмаганмикин?!
— Ойим шундай дуони биладиларми?
— Албатта билади. Шу пайтгача қанақа қилиб унга уйланганимни тушунолмаяпман-ку!
—Устоз, ўзимдаги камчиликларни қандай билиб олсам бўлади?
Устоз жавоб берди:
—Хотинингни бирорта камчилигини уни ўзига айтсанг, нафақат сени камчиликларинг, балки бутун уруғ-аймоғингни камчиликларини билиб оласан.
— Яхши ада. Нархлар ошиб кетибди.
Шу бир ой ичида кўп пул ишлаб топишим, уй, машина олишим, уйланишим ва фарзандли ҳам бўлишга улгуришим керак.
Бу мени йил бошида режалаштирган ишларим эди.
Режали иш қилдеб ўргатишар эди катталар...
Электросетдагиларга қўнғироқ қилсак, ТрейлБлейзер ҳайдаб келишяпти.
Иккита эшак учрашиб қолибди.
— Ишларинг яхшими?
— Яхши. Ўзингники-чи?
— Хўжайиним ўғлини ҳар куни сўкади. Хотинини ва мени аралаштирмасдан сўкса бўлади-ку!