Ўзбекона ҳақида латифалар
— Ҳа, бугун анча асабийлашасиз!
— Валижон, кундалигингни ота-онангга кўрсатдингми?
Ўқувчи:
— Йўқ, устоз!
Ўқитувчи:
— Нега?
Ўқувчи:
— Ота-онамни саломатлиги мен учун жуда муҳим!
— Сиздан рухсат сўрамасдан бирор иш қилишим учун нечи ёшга киришим керак, - деса, онаси:
— Бунақа ёшга ҳали аданг ҳам кирмаган ўғлим, - дебди.
Қамоқдан чиқиб кетилган собиқ маҳбусдан сўрашибди:
— Сизни нимага қамашган эди?
— Пора берганим учун.
— Қамоқдан қандай қилиб чиқдингиз?
— Қамоққа қандай тушган бўлсам, шундай қилиб чиқдим.
— Устоз, шу фанга дарсларда кирмасам майлими?! Менга математика ҳаётда умуман керакмас!
Устози ўқувчига:
— Ҳали шу гапларингни фарзандларинг билан математика дарсини тайёрлаб ўтирганингда эслайсан! - дермиш.
— Дўстим, нега йўлнинг ўнг ва чап тарафларига қараяпсан? Ахир бу йўл бир томонлама ҳаракатланадиган йўл-ку?!
— Э-э, бу ерни Қашқадарё дейди. Керак бўлса тепага ҳам қараш керак!
Хуллас, ҳар кун тонгда бизда кузатиладиган ҳолат!
— Нима? Кундалигини олиб кел-чи, география фанидан баҳоларингни тамоша қиламиз!
— Эрингизга тинчлик ва хотиржамлик керак! У кишига асабийлашиш мумкин эмас. Мана бу тинчлантирувчи дориларни дорихонадан сотиб олинг!
Хотини дебди:
— Дориларни эримга нечи маҳал ичиришим керак?
Шифокор дебди:
— Бу дориларни сиз ичасиз!
— Буви, кўзингизни юмиб туринг!
Бувиси:
— Нега?
Болакай:
— Ойим айтдилар. Сиз кўз юмсангиз, онам тинч яшар эканлар.