Пул-бойлик ҳақида латифалар
— Шу-у-унча пулни қаёқдан олдингиз?!
Эри:
— Сени туғилган кунингга деб йиғаётган эдим... – дебди.
Хотини бу гапни эшитиб:
— Бунча кам? – дермиш.
— Ўзингнинг эътиқодинг паст,— деди ўртоғи,— ҳар кимдан тамаъ қилиб юрмай, тўғри худонинг ўзидан сўра.
Афанди «қани, худонинг ўзидан сўраб кўрай-чи» деб. Қассобдан қўйнинг пуфагини олиб келди. Уни обдан ийлаб, пуфлаб роса шиширди-да, офтобда қурутди. Кейин ўтириб, бир парча қоғозга ариза ёза бошлади: «Э худо, менга юз танга керак бўлиб қолди. Даргоҳингдан ноумид қайтарма, шуни ато қил»,— деб турар жойини маълум қилди. Аризани тахлаб пуфакка боғлади-да, учириб юборди.
Осмонда учиб кетаётган пуфакни шаҳар қўрғонида турган мерганлар кўриб қолиб, дарҳол уриб туширишди. Бундоқ қарашса, қоғозга ариза ёзилган. Улардан бири аризани подшога олиб бориб кўрсатди. Подшо ўқиб кўриб, бу Афандининг иши эканлигини пайқади. «Қани, нима деркин,»— деб, жўрттага юз танга ўрнига эллик тангани бир вазирига бериб юборди.
— Афандим, сиз худодан юз танга сўраганмидингиз?— деди вазир.
— Ҳа, сўраган эдим.
— Кечирасиз, сўраганингиздан бир оз камроқ бериб юборди, вазир унга ҳалиги пулни берди.
Афанди пулни санаб олиб, «Ҳа майли, эллик тангани берган худо қолганини ҳам берар»— деб, вазирни жўнатди.
Мазахўрак бўлган Афанди эртасига яна ариза ёзиб учирди. Шаҳар муҳофизачилари уни ҳам уриб тушириб, аризани подшога юбордилар. Подшо аризани ўқиди: «Э худо, менинг турар жойим ўзинга маълум. Шундай бўлганидан кейин, нега ўз қўлинг билан юборақолмай, вазирдан бериб юбординг? Вазирларнинг феъли ўзинга аён эдику. Мана, ярмисини уриб қолиб, ярмисини олиб келибди. Энди бевосита ўзимга тўғри юборавер...»
— Нима қиляпсан?
Маймун:
— Минг сўм берсанг айтаман, - дебди.
Қизиқиб кетган айиқ маймунга минг сўм бериб:
— Энди айтақол, банан пўчоғини нима қиляпсан? - деса, маймун:
— Ювяпман, - дебди.
Шунда айиқ кулиб:
— Ақлдан оздингми? - дебди. Маймун бўлса унга жавобан:
— Ақлдан озганманми, йўқми, лекин кунига ўн минг пулим бор, - дермиш...
— Қайси пулга олдинг, - деб сўрашибди, шунда қуён:
— Бир неча йил пул тўплаб олдим, - дебди. Бўрига қараб:
— Сен ҳам ароқ ичавермай, пулингни тўпла, - деб кетибди.
Эртасига ўрмонда шовқин-суронмиш. Ҳайвонлар қараса бўри вертолётда учиб келибди.
Ҳамма ҳайвонлар вертолёт учун бунча пулни қаердан олдинг, - деб сўрашибди. Шунда бўри, — Ҳамма ароқ шишаларимни топшириб юбордим, - дебди.
Бой:
— Мени 14та машинам, 3та автобусим, 2та кафейим бор. Сендачи, - дебди камбағалга.
Камбағал:
— Мени ўғлим бор, ўғлимда эса қизинг бор!
— Вой дугон бормисан, кўринмайсан?
— Иби ҳой, эшитмадингми қизимни эрга бердим!?
— Сепига нима бердинг?
— Ўзимга тегишли катта кўчани бердим.
— Тутунинг чиқсин сани, энди гадо бўлибсан!
— Ким кўпроқ ҳаётидан мамнун бўлиб яшайди? Тўртта боласи бор одамми ёки тўрт миллион пули борими?
— Тўртта боласи бор одам-да! Чунки, тўрт миллиони бор одам яна кўпроқ пул хоҳлайверади...
— Орзуларимда…
— Келинглар танга ташлаймиз, агар танга олди тарафи билан тушса, саунага бориб бир мириқамиз, агар орқаси билан тушса қизларни олиб, тоққа чиқиб, дам олиб келамиз, агар қирраси билан тушса пивохўрлик қиламиз, мабодо танга ерга тушмай ҳавода муаллақ туриб қолса, ойлигимизни бир тийинини ҳам сарфламай, хотинларимизга олиб бориб берамиз! — дебди.
— Адаси, уят эмасми, нуқул битта зиракни тақиб юрибман, - дебди хотини.
— Пайпоғимни кўрсатайми хотин?! - дермиш эри.