Шифокорлар ҳақида латифалар
— "Пулсизлик" касаллиги билан оғрияпсиз, бемор!
— Нима бўлди, шикоятингиз? - деб сўраса, ҳалиги одам:
— Кеча оғайниларим билан болаларни соғлиги учун ичдик, аёлларимизни соғлиги учун ичдик, қўшниларни соғлиги учун ичдик, охири негадир ўзимни соғлиғим ёмонлашди, - дермиш.
— Ўзимни иккита докторга кўрсатган эдим, иккаласи икки ҳил маслаҳат берди, бири денгизга бор дейди, иккинчиси пиёда юр дейди.
— Унда денгизга пиёда бора қолинг,— деди Афанди.
— Касалингизни даъвоси турп. Кўпроқ турп енг!, - дебди.
Ҳалиги одам кўчага чиқиб турп сотиб ўтирган одамни ҳамма турпини сотиб олибди-да, сал нарироққа бориб турса, турппуруш телефонни олиб:
— Алло, турп тугади. Ҳозир бир қоп шолғом келади, - дермиш.
— Сизда умрни 100 ёшгача узайтирадиган дори йўқми?
— Ҳа.
— Ароқ ичасизми?
— Йўқ.
— Сигарет чекасизми?
— Йўқ.
— Унда дори ичиб нима қиласиз?!
— Қаерда?... Ахир бу туҳмат! Саксон ёшли, бунинг устига, склероз касалидан азият чекаётган кекса профессорни ҳақорат қилиш яхшимас!...
— Меҳмонхонада деганим йўқ, ҳайвонот боғида. Яъни сиз филни операция қилган куни...
— Эсим қурсин! Айтдим-а, филнинг қорнини тикаётганимда ичкарида нимадир қолиб кетди, деб...
— Мана бу ҳамма дориларни ҳар куни уч маҳал овқатдан кейин бир ҳафта давомида ичасиз.
— Нималар деяпсиз, доктор?! Бунча овқатни қаердан топаман?
— Қайси касал яхши деб ўйлайсиз?
— Склероз
— Нимага?
— Чунки бу касални хеч қаери оғримайди ва яна ҳар куни янгиликка бой бўлади.
— Мен психиатрман! Қандай қилиб сизга ёрдам беришим мумкин?!
— Ахир мен ақлдан озай деб турибман-ку...
– Бу дунёда биз шифокорларнинг душмани жуда кўп...
Кимдир луқма ташлади:
– У дунёда бундан ҳам кўп.