Doʻkon-bozor haqida latifalar
Er:
— Itimizga ikki yuz gramm kolbasa berib yuboring.
Xotin:
— Adasi itimiz yo‘q-ku...
Er:
— Irillama.
— Voy adasi shoshmay turing! Hojatxona qog‘ozini unutibmiz. Hozir ELMA dan olib chiqay desa, harajatni ko‘rib, jahli chiqib turgan eri:
— Kerakmas, hozir chek qog‘ozi ellik metr bo‘ladi, - dermish.
Hozir hamma yoqqa kamera qo‘yib tashlashibdi...
— Sizga "quloqcha"li paketdan beraymi? - deb so‘rabdi.
Xaridor bo‘lsa:
— Iloji bo‘lsa oyoqchaligidan bering! Yonimda o‘zi chopqillab ketaveradi! - dermish.
— Anavi erkak nega senga ko‘z uzmay qarayapti??? - debdi.
Xotini:
— E adasi, bu maniken-ku! - desa, eri:
— Hali uni ismini-yam bilasanmi?! - dermish.
— Mana bu taqinchoq necha pul?
— 20 ta bo‘sa debdi, - yigit hazillashgisi kelib.
Shunda qiz:
— Men shunisini olaman. Haqqini buvim to‘lab yuboradilar, - dermish.
— Manavi sotayotgan balig‘ingizni hujjati bormi?
— Hujjati? Qanaqa hujjat? O‘limi to‘g‘risida guvohnoma kerakmi?!
— Eron olmasidan beraymi yoki Turkiyanikidanmi?
— Menga farqi yo‘q, men ular bilan gaplashmiman, yeyman xolos
— Gde petux? - desa, sotuvchini jahli chiqib, haligi yigitni yoqasidan olib:
— Kto petux? - deb urmoqchi bo‘lsa, yonidagi sherigi ikkala qo‘lini tepaga ko‘tarib:
— Stop, stop - debdi-da, yugurib borib bitta tuxumni olib kelib sotuvchiga ko‘rsatib:
— Gde mama? - dermish.