Er-xotin haqida latifalar
Bir o‘zbek qiz koreys yigitni sevib qolibdi. Unga turmushga chiqmoqchi bo‘lib, yigitni yuz martta suvga tiqib olibdi-da, - endi o‘zbek bo‘ldingiz. Bundan keyin kuchuk go‘shtini yemaysiz. Siz musulmon bo‘ldingiz, - debdi.
Yigit:
— Xo‘p, - debdi.
Qizni uyida kuchukchasi bor edi. Kunlarni birida qiz ishdan kelib qarasa, yigit kuchukchani so‘yib yeb o‘tirganmush.
— Axir kuchuk go‘shti yemaslikka so‘z begandingizku.
— Qo‘y go‘shti bu!
— Qanakasiga qo‘y bo‘lsin? Chapaku!
— Men uni yuz martta suvga botirib oldim. Qo‘y bo‘ldi-da!
Yigit:
— Xo‘p, - debdi.
Qizni uyida kuchukchasi bor edi. Kunlarni birida qiz ishdan kelib qarasa, yigit kuchukchani so‘yib yeb o‘tirganmush.
— Axir kuchuk go‘shti yemaslikka so‘z begandingizku.
— Qo‘y go‘shti bu!
— Qanakasiga qo‘y bo‘lsin? Chapaku!
— Men uni yuz martta suvga botirib oldim. Qo‘y bo‘ldi-da!
— Dadasi, yaqinda bolalar maktabga chiqishadi. Barcha zarur narsalarni ro‘yxatini tuzib chiqdim. O‘qiymi?
— Yo‘q, shoshma! Oldin valeriankamni olib chiq.
— Yo‘q, shoshma! Oldin valeriankamni olib chiq.
Yosh bolakay ko‘chada xafa bo‘lib o‘tirsa, bir otaxon uni ko‘rib to‘xtabdi-da so‘rabdi:
— Nega xafasan bolam?
— Uyda oyim bilan adam janjallashishyapti. Adam oyimni “Sen filsan!” desa, oyim adamga “Maymun” deb baqiryapti. Ota-onam fil va maymun bo‘lishsa, men unda kimman? – degan ekan bolakay.
— Nega xafasan bolam?
— Uyda oyim bilan adam janjallashishyapti. Adam oyimni “Sen filsan!” desa, oyim adamga “Maymun” deb baqiryapti. Ota-onam fil va maymun bo‘lishsa, men unda kimman? – degan ekan bolakay.
Poyezdda ikki yo‘lovchi suhbatlashyapti:
— Mening xotinim farishta.
— Baxtli ekansiz, meniki haliyam tirik.
— Mening xotinim farishta.
— Baxtli ekansiz, meniki haliyam tirik.
Xotin eriga:
— Azizim, uzun sochlarimni kestirib, kalta turmak qilmoqchiman.
— Nega? O‘zi yaxshi-ku!
— Axir boshimga o‘zgartirish kiritish kerak-ku!
— Boshingni o‘zgartirmoqchi ekansan, kitob o‘qishni boshla!
— Azizim, uzun sochlarimni kestirib, kalta turmak qilmoqchiman.
— Nega? O‘zi yaxshi-ku!
— Axir boshimga o‘zgartirish kiritish kerak-ku!
— Boshingni o‘zgartirmoqchi ekansan, kitob o‘qishni boshla!
Do‘stlar suhbatidan:
— Oylik maoshing yaxshimi?
— Chidasa bo‘ladi. Dasturxonimizdan ikra arimaydi.
— O, zo‘r-ku! Ikrani qizilidanmi yoki qorasidanmi?
— Baqlajonli! Xotinim pishirgan!!!
— Oylik maoshing yaxshimi?
— Chidasa bo‘ladi. Dasturxonimizdan ikra arimaydi.
— O, zo‘r-ku! Ikrani qizilidanmi yoki qorasidanmi?
— Baqlajonli! Xotinim pishirgan!!!
Xotin eriga:
— Adasi meni haliyam sevasizmi? - depti.
Eri:
— Xotinjon, sen-simkartasan, men-telefon. Telefon sim kartasiz ishlamaydi.
Xotin o‘zida yo‘q xursand bo‘lib, oshxonaga chiqib kesa, eri:
— Bechora xotin sodda-da! Hozirgi telefonlarga ikkita sim karta tushishini bilmidi-da, - dermish.
— Adasi meni haliyam sevasizmi? - depti.
Eri:
— Xotinjon, sen-simkartasan, men-telefon. Telefon sim kartasiz ishlamaydi.
Xotin o‘zida yo‘q xursand bo‘lib, oshxonaga chiqib kesa, eri:
— Bechora xotin sodda-da! Hozirgi telefonlarga ikkita sim karta tushishini bilmidi-da, - dermish.
Go‘zal qiz bilan tanishdim. Husniga hamma mahliyo bo‘ladi. Lekin qarindoshlarim bilan tanishtiray deb, uyga olib borsam, ularga umuman yoqmadi.
Ayniqsa, xotinimga...
Ayniqsa, xotinimga...
Podsho Afandiga ikki yuzta qo‘y berib, ta’kidladi:
— Shu qo‘ylarning sonini kamaytirmay qo‘zilatib, boqib berasan, — sut-qatig‘i xizmatingga!
Afandi qo‘ylarni haydab sahroga chiqib ketdi. Qarasa: poshsho uni aldab, sovliq emas, hammasiga qo‘chqor bergan ekan. Afandi ham qo‘ylarni bir chekkadan so‘yib yeya berdi, Qo‘ylar tugagach, podshoning muhlati ham tugadi. Afandi uyiga qaytib keldi, ammo o‘rdaga bormadi.
G‘azablangan podsho Afandining uyiga yasovul yuborgan edi, u: «Afandi tug‘ib yotgan ekan» degan xabarni keltirdi.
Tutoqib ketgan podsho Afandining uyiga kelib chaqirgan edi, Afandining xotini bunday javob berdi:
— Afandi tug‘ib yotibdilar, ishingiz bo‘lsa aytib keta qoling, aylanay, o‘zlari hech yerga chiqolmaydilar.
— Iya, er kishi ham tug‘adimi? Bu qanday noma’qulchilik!— qichqirdi podsho.
podshoga javoban xotinining yonida turgan Afandi der edi:
— Taqsirimning qo‘chqorlari tuqqanda, men tug‘sam ajablanadigan joyi bormi?!
— Shu qo‘ylarning sonini kamaytirmay qo‘zilatib, boqib berasan, — sut-qatig‘i xizmatingga!
Afandi qo‘ylarni haydab sahroga chiqib ketdi. Qarasa: poshsho uni aldab, sovliq emas, hammasiga qo‘chqor bergan ekan. Afandi ham qo‘ylarni bir chekkadan so‘yib yeya berdi, Qo‘ylar tugagach, podshoning muhlati ham tugadi. Afandi uyiga qaytib keldi, ammo o‘rdaga bormadi.
G‘azablangan podsho Afandining uyiga yasovul yuborgan edi, u: «Afandi tug‘ib yotgan ekan» degan xabarni keltirdi.
Tutoqib ketgan podsho Afandining uyiga kelib chaqirgan edi, Afandining xotini bunday javob berdi:
— Afandi tug‘ib yotibdilar, ishingiz bo‘lsa aytib keta qoling, aylanay, o‘zlari hech yerga chiqolmaydilar.
— Iya, er kishi ham tug‘adimi? Bu qanday noma’qulchilik!— qichqirdi podsho.
podshoga javoban xotinining yonida turgan Afandi der edi:
— Taqsirimning qo‘chqorlari tuqqanda, men tug‘sam ajablanadigan joyi bormi?!
Xotini ota-onasini uyidan xomush qaytib kelib, erini yoniga o‘tirib unga debdi:
— Otamni biznesi muvafaqqiyatsizlikka uchradi. Endi umuman pulsiz qoldilar...
Eri bu gapni eshitib, jig‘ibiyron bo‘la boshlabdi:
— Bilardim, otang bizni ajratish yo‘lini baribir topishlariga ishonchim komil edi...!
— Otamni biznesi muvafaqqiyatsizlikka uchradi. Endi umuman pulsiz qoldilar...
Eri bu gapni eshitib, jig‘ibiyron bo‘la boshlabdi:
— Bilardim, otang bizni ajratish yo‘lini baribir topishlariga ishonchim komil edi...!
