Er-xotin haqida latifalar
— Erimning omadi yurishgani-yurishgan. Kechagina hayotini sug‘urta qildirgan edi. Bugun boshiga g‘isht tushib kasalxonada behush yotibdi...
— Men qanday ayol boʻlsam, yonimdan bir zum ham ketmas edingiz?
Er oʻylanib turib javob beribdi:
— Pastki qavatdagi ayolga oʻxshagan boʻlsang...
Xotini:
— Qanaqa ayol ekan u? – desa, eri:
— Soqov ayol bor-ku...! – degan ekan.
— Adajonisi, esizdami ko‘cha boshidagi chinor, o‘sha chinor tagida tanishib bir-birimizga ko‘ngil qo‘ygandik, mana turmush ham qurdik.
— Esizdami o‘zi a?
Er:
— Ha, esimda. Nimaga uni eslab qolding?
Xotin:
— O‘sha chinorni yashin urib, yonib ketibdi.
Er:
— Unga bu ham kam...
— Nega? Nima bo‘ldi?
— Tuni bilan klubma-klub izg‘ib yuradigan xotinni menga keragi yo‘q!
— Kechasi klublarda nima qiladi xotining?
— Meni qidiradi-da...!
— Ey, ahmoq! Paypog‘ingni yechib tashla. Qayerda ko‘rgansan paypoq kiygan haykalni?, - debdi.
Birinchi kasaldan so‘radi:
— Nima bilan urishdi?
— Skovorodka bilan...
Ikkinchisidan so‘radi:
— Siznichi?
— Skovorodka bilan...
Uchinchisi ham, 4-si ham, 5-ham shu javobni berdi.
— Nima balo epidemiyami bu? - hayron bo‘ldi vrach.
— Yo‘q, hov anavi komada yotgan odamni ko‘ryapsizmi? O‘sha xotinidan qochib yig‘ilib turgan odamlar orasida yashirinmoqchi bo‘ldi. Odamlar esa biz edik..
— Yarim kechasi bu ahvolda qayerga ketayapsan?
— Ichkilikning ziyoni haqida ma’ruza eshitgani.
— Kechasi uchda qaysi bekorchi senga ma’ruza o‘qib beradi?
— Xotinim bilan qaynonam...
— Ha, nega keldingiz? - debdi.
Eri bo‘lsa o‘zini yo‘qotib:
— Nonushta qilgani..., - dermish.