Erkaklar haqida latifalar
— Ustoz, agar oshiq o‘zining ma’shuqasiga telefonning telegramxonasidan, anga o‘zini bag‘ishlashini so‘rab uch marta yozsayu, ojiza aning yozuvig‘a javob qilib rozilig‘ini bitsa nikoh hosil bo‘lurmu?
Piru Komil ustoz o‘ylab javob berdi:
— Agar zaifa ham o‘nlayn rejimda turg‘on ersa, hosil bo‘lur, zero megabaytning puli mahr o‘rnig‘a ham o‘tur.
— Bu uyda kim xo‘jayin?, - deb baqiribdi.
Qo‘lidagi tova bilan erini boshiga urib: — siz-da adasi, - debdi xotini.
Shu payt qo‘shni ayol kirib kelib qarasa, er burchakda hushsiz yotganmish.
— Voy, eringiz nega bu yerda yotibdi?!, - desa,
— Uyning xo‘jayini qayerda xohlasa, o‘sha yerda yotaveradi, - debdi xotini.
Yigit afandiga bor gapni aytib, nima qilishga boshi qotib tursa, afandi kimningdir telefon raqamini terib:
— Allo, bu Sog‘liqni saqlash vazirligimi? Do‘stimning sog‘lig‘ini saqlab bering, - degan ekan.
— Salom qari to‘nka. Men seni necha yildan beri har yangi yil oqshomida kutardim. Mana bu yil ham kutdim, kelmading. Endi senga umuman ishonmayman. Hurmat bilan Abdusattor 47 yosh.
Yigit:
— Albatta, azizam!
Qiz:
— Men uchun qurbon bo‘lishgayam rozimisiz?
Yigit:
— Yo‘g‘eye! Mening sevgim abadiy!
— Agar shu qiz bir kecha men bilan bo‘lsa, 50 000 berardim, - desa
Ikkinchi yigit:
— Nima deyapsan? Men 100 000 berardim, - debdi.
Shunda uchinchi yigit:
— Yo‘q, bunaqa chiroyli qizni kiyintirish, restoranga olib borish kerak, mashina olib berish kerak, - desa
Qiz orqasiga burilib:
— Uchinchi bo‘lib gapirganlaringiz qaysi biringiz?, - dermish.
— Nega xotining bilan ajrashding?
Do‘sti:
— Xotinim ikki oydan beri "Siz meni sevmaysiz, meni sevmaysiz" deb gapiraverdi...
— Xo‘sh, keyin nima bo‘ldi.
— Shu..., aytganidek bo‘ldi...!
— Hmm, bilmaasam...
— Unday bo‘lsa, o‘ylashinga yana bir yil muhlat beraman.
— O‘g‘lim, bu inson hayoti uchun havfli! Bu yoqqa ber!, - deb o‘g‘lining qo‘lidan olib qo‘ysa, bola xafa bo‘lib:
— Dangasaga ish buyursang - aql o‘rgatadi, - dermish.
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...