Erkaklar haqida latifalar
Er:
— Tanishib qo‘y, bu maymun junglidan kelib qolgan.
Xotini kulib:
— Voy, qanaqasiga maymun bo‘ladi, bu oddiy mushuk-ku.
— Sen aralashma, men mushuk bilan gaplashyapman.
— Dada, qadimda erkaklar turmush o‘rtog‘ini to‘ydan keyingina tanishgan ekan-a?
— Hozir ham shunday, to‘ydan keyin kimligini bilasan ularning...
— Azizam, men bir soatda boraman, - deb qo‘yarkan.
Bir safar eri qo‘ng‘iroq qilmasdan, to‘ppa-to‘g‘ri uyga kelaveribdi. Eshikni ochib kirsa, xotini jazmani bilan o‘tirgan emish.
Sekin oyoq uchida ko‘chaga chiqibdi-da, qo‘ng‘iroq qilib:
— Azizam men yetib keldim, hozir uyga kiraman, - debdi. Kirsa, uyda xotinidan boshqa hech kim yo‘q! Shunda haligi erkak chuqur ho‘rsinib:
— Ikki "sent"ni tejayman deb, oilam buzilib ketay dedi-ya, - degan ekan.
— Jonim, meni uyqim kelyapti, ertak aytib bering!
Yigit:
— Men sizga uylanaman!
O‘zbek esa:
— Iye, og‘ayni qalaysan?! Yur, choyxona bor bugun, ketdik, - desa, dev ham og‘zi ochilib, o‘zbekka qo‘shilib ketib qolgan ekan.
Xotinini jahli chiqib:
— Agar yana bir martta qarg‘ani "qag‘illashiga", — "Eshitaman, azizam" desangiz, mendan yaxshilik kutmang debdi.
— Yaxshi qiz, bir o‘zingiz yashaysizmi?
Qiz viqor bilan:
— Ha, qayerdan bildingiz?, - desa,
— Juda-yam xunuk ekansiz-da..., - dermish.
— Qo‘shnimizning Kaptivasi esingdami?
— Ha esimda, azizim, esimda...
— Huddi shu Kaptiva rangidagi paypoq sovg‘a qilmoqchiman.
— Ota-bobolarimiz xotinning orqasidan emas, oldidan yurishgan.
Yigit esa:
— Ota-bobolarimiz davrida mina bo‘lmagan-da, - degan ekan.
— Nima, yana ichib keldizmi? Biror marta mana shu aroq o‘lgurni ichmay kelasizmi? Nimaga ichaverasiz shu yer yutkurni?
— Nima qilay, aroq suyuq, ichiladi. Agar qattiq bo‘lganda, g‘ajirdim...