Haqiqat-adolat haqida latifalar
— Voy shumtaka-yey! Tug‘ilgan kuniga sovg‘a qilgan to‘pponchani yo‘qotibdi-da, - debdi onasi.
— U niqob bilan bu niqobning farqi yo‘q-ku?!
— Siz ro‘molingizni har 2 soatda almashtirib yangilamaysiz-da!
— Men siz aytgan niqobni ham har 2 soatda hech kim yangilamayman...
— Akajon pul bering. Avtobusga ham pulim yo‘q...
Haligi odam gadoyga pul bersa, gadoy pulni olib to‘g‘ri barga kirib ketibdi.
Ortidan kirib:
— Avtobusga pulim yo‘q deding. Pul berdim. Nega aroq ichgani o‘tirib olding? - desa, gadoy:
— Shu aroqni ichsam avtobusda ham tekinga ketaman-da aka. Sizni aldaganim yo‘q, - debdi.
— Geografiya kitobining 67-sahifasini ochsang, bilib olasan.
— 67-sahifasi yirtib olingan-ku!?
— Endi tushungandirsan qayerda bo‘lganimni?!
— Adasi, nima qilyapsiz? - deb so‘rabdi.
Eri:
— Uydaman! Sen qiladigan ishni qilyapman... - debdi.
Xotini o‘zicha xursand bo‘lib, erim uylarni tozalab, ovqat qilib o‘tirgan ekan, deb o‘ylabdi. Kechqurun uyga kelib qarasa, eri divanda yalpayib o‘tirib olgancha, serial ko‘rayotgan ekan.
Oldinlari pulim yo‘qligi uchun bora olmasdim.
O‘sha narsa pul ekan.
— Shu kunlarda bir narsani tushundim.
Do‘sti:
— Nimani?
— Odam ato eng baxtli er bo‘lgan ekan.
— Nega?
— Chunki uni qaynonasi bo‘lmagan!
— Avval darslaringni qil.
— Oyi darslarimni qildim. Endi berasizmi?
— Darslaring tugagan bo‘lsa, endi ishlarga qarash!