Millatlar haqida latifalar

Bir yigit Rossiyada yashashni boshlabdi. U rus tilini yaxshi bilarkanu, biroq “ikki” ya’ni “dva” so‘zini bilmas ekan. Bir kuni non olish uchun magazinga kiribdi. U ikkita non olishi kerak, lekin “ikki” so‘zini bilmaydi. Uchta ola qolay desa, bisotida ikkita nonga yetadigan puli bor xolos. Bir dona olsa, kamlik qiladi. Nima qilishini bilmasdan u yoqqa, bu yoqqa yurarmish. Buni ko‘rgan sotuvchi hayron bo‘lib:
— Chego vam nado? – desa, yigit o‘ylanib:
— Tri xleba, odin nenado! – degan ekan.
Toshkentni sayyohat qilib qaytgan xitoylikdan so‘rashibdi:
— Xo‘sh, Toshkent qanday shahar ekan?
Xitoylik debdi:
— Chiroyli shahar! Odam ham juda kam ekan.
Bir nechta davlatdan quruvchilar yig‘ilib suhbat qurishibdi:
Quruvchilardan so‘rashibdi:
— Sizlarda bino qurishdan oldin nima qo‘yiladi.
Angliyalik quruvchilar:
— Albatta, fundament! – deb javob beribdi.
Germaniyalik quruvchilar debdi:
— Bizlarda birinchi navbatta intizom qo‘yiladi.
O‘zbek quruvchilariga navbat kelganda ular shunday debdi:
— Agar biz binoni Rossiyada qursak, dasturxonga aroq qo‘yiladi. Agar o‘zimizda qursak, binoni qurishimizdan oldin muddat qo‘yiladi.
Yangi rus ogʻaynisi chukchani kuchuklari qorda chanalarni tortishga qiynalayotganini koʻrib, unga kamaz sovgʻa qilibdi.
Bir oydan keyin kelib, xabar olibdi.
— Qalay, kamaz yaxshi ekanmi? Endi qiynalmayapsanmi? - desa, chukcha:
— Kamaz yaxshi. Ichlari issiq. Lekin juda ogʻir ekan, itlarim tortishga qiynalyapti, - degan ekan.
Bir kishi Rossiyaga ishlagani boribdi. Ish beruvchi avval suhbat qilib ko‘rmoqchi bo‘lib debdi:
— Nima maqsadda Rossiyaga yerga keldingiz?
— Neksiya va 2 qavatli uylar qilgani keldim.
Buni eshitib ish beruvchi:
— Nyeksiya bizda chiqmaydi, O‘zbekistonda chiqadi. 2 qavatli uylarga ham o‘zbeklar o‘ch bo‘ladi, - deb orqasiga qaytarib yuborgan ekan.
Nemis, yahudiy va rus ayollari bola tug‘ibdi.
Tug‘uruqxonada chaqaloqlar almashib qolibdi. Otalar buning chorasini ko‘ra boshlashibdi.
Nemis:
— Hay Gitler! - desa, bir chaqaloq qaddini rostlabdi.
Shunda nemis:
— Bu meniki, - deb chiqib ketibdi.
Rus ota, bir bolani qo‘liga olibdi.
Shunda yahudiy:
— Nimaga endi bu go‘dak seniki bo‘lsin?
— Nemis: "Hay Gitler" deganda, mening bolam mushtlarini tugdi, seniki esa ishtoniga o‘tirib qo‘ydi.
Bir oqsoqol mullani yoniga kelib:
— Qori aka men 1945 yili gunoh ish qilganman.
Mulla:
— Qani aytingchi!
Oqsoqol:
— Urush paytida bir amerikalikni nemislardan yashirib uyimda saqlaganman.
Mulla:
— Birodar bu gunoh emas, aksincha yaxshiku, birovni jonini saqlash
Oqsoqol:
— To‘g‘riku-ya lekin har kuni 100$ olardimda.
Mulla:
— Iye, shunaqa deng. Mayli-mayli baribir begunohni jonini saqlagansiz.
Oqsoqol xursand, mulla bilan xayrlashib ostonada to‘xtab mullaga:
— Qori aka nima deb o‘ylaysiz, urush tugaganini unga aytsamikan yoki yo‘qmi?
Urush davrida bizni o‘rmonga olib borib tashlashdi.
Birinchi kuni biz nemislarni quvdik. Ikkinchi kuni nemislar bizni quvdi. Uchinchi kuni o‘rmon egasi hammamizni quvib yubordi.
Afandining bir qizi bor ekan. Unga birdan uch yigit oshiq bo‘libdi. Uchalasi uch yurtdan ekan, birinchisi: o‘zbek, ikkinchisi: rus, uchinchisi: nemis ekan.
Afandi ularga shart qo‘yibdi:
— O‘zingizga yoqqan gulni olib kelinglar. Ular olib kelibdi.
— Endi har kim o‘zi olib kelgan gulni yesin, - debdi.
O‘zbek lola olib kelgan ekan, uni bemalol yebdi. Rus atirgul olib kelgan ekan. U gulni yeyar ekan, ham kularmish, ham yig‘larmish.
— Nega yig‘layapsan, deb so‘rashsa
— Atirgulning tikani bo‘g‘zimga tiqilyapti, - dermish.
— Unda nega kulayapsan, -deb surashsa
— Anu nemis kaktus ko‘tarib kelyapti, - dermish.
Yevrey millatiga mansub oilaning hattoki xojatxonasiga ham quyidagi yozuvlar yozib qo‘yilarkan. "Bo‘sh o‘tirma, fikrlab o‘tir!"