Oila haqida latifalar
— E, mayli, bir gap bo‘lar!
O‘zbeklar hamma muammolarni shu gap bilan yengib ketadi...
— Arzanda o‘g‘ling yana hamyonimdan pullarimni o‘maribdi!
— Nega endi u bo‘larkan? Balki men olgandirman ...
— Yo‘q, sen emas! Hamyonimda pullarimni yarmi qolib ketibdi.
— Meni kechiring, - deb yolbora boshladi.
Erning fig‘oni falakka chiqdi:
— Ketib qolganingni kechirishim mumkin, ammo qaytib kelganingni u dunyo, bu dunyo kechirmayman!
— Adasi, men sizga qaysi chiroyli, yoqimtoy jonivorni eslataman? - debdi nozlanib.
Eri xotiniga tikilib turib:
— Yaxshi eslatding! Bir piyola sut olib kelgin... – degan ekan.
— Xotinjon, bahorda atrof qanday go‘zal-a! Qaynonamni, opa-singillaringni, amma-yu xolalaringni qizlarini, dugonalaringni, xullas hamma ayol qarindoshlaringni uyimizga chaqir. Sizlarga tabiat qo‘ynida osh damlab bermokchiman, - desa
Xotini:
— Voy, o‘zimni mard erjonim-yey, bizni toqqa olib borasizmi, - desa
Eri:
— Qanaqa tog‘?! Kuzda ekib qo‘ygan 3 gektar piyozimni o‘t bosib ketibdi, dalaga piyoz o‘toqqa borasizlar, - dermish.
— Xotin, sen kasal bo‘lguncha men bo‘lmaymanmi? Azroil meni jonimni olsa ham mayli edi, - deb tursa, shu payt azroil kirib kelib qolibdi. Afandi shosha-pisha:
— Assalomu alaykum! Azroil hazratlari, kim kasal, kim sog‘ o‘zingiz ko‘rib turibsiz, - dermish.
— Voy, oyijon! – deb yuboribdi.
Eri bo‘lsa:
— Rostan, o‘xshar ekan! – dermish.
— Adasi meni sevasizmi? – desa, eri:
— Ahmoq xotin, shuni to‘ydan avval so‘rasang bo‘lmasmidi?! – dermish.
— Kuyovingiz bilan urishib qoldik.
— Divanning oyoqlari nega sinib yotibdi?
— Kechqurun kuyovingiz bilan yarashib oldik...
— Siz mendan avval ham boshqa yigitlar bilan yurganmisiz? - desa qiz jim bo‘lib qolibdi. Yigit ichida “Xafa qilib qo‘ydim, ko‘ngliga ozor berdim”, deb o‘ylab:
— Qo‘ying, jonim. Meni kechiring, - desa, qiz:
— Jim turing ... 76, 77, 78, ...