Qarz haqida latifalar
Do‘sti unga:
— Pulni nima qilasan? – desa, haligi odam:
— Davolanaman. Tilim sinib qoldi. Tilimni gips qildirishim kerak, - dermish.
— Ertaga sen xotirangni batamom yo‘qotasan, - debdi.
Do‘stlardan biri ikkinchisiga qarab:
— 1000 so‘m qarz berib tursang-chi, - dermish
— Ha, qo‘shni, xomush ko‘rinasiz, tinchlikmi?
Qo‘shnisi:
— Ee, bir do‘stim plastik operatsiya qildiraman deb, 1000 dollar qarz olgan edi, endi yuzini o‘zgartirib olib, qochib yuribdi, yaramas, - dermish.
— Kecha kuni bilan chuchvara tugdim. Kechqurun erim kelib…
— Xo‘sh, xo‘sh? Nima dedi ering?
— “Qaytib bunaqangi chuchvara sotib olma” dedi.
— Bir yigit bilan tanishgan edi. U menga yoqmadi. Qanday qilib undan qutulsam ekan?
— Odatda bunday holatlarda men o‘sha yigitdan qarz so‘rab turaman. Qarabsan-ki, osongina qutulasan.
— Do‘stim mendan 500 ming qarz olgan. Lekin hecham tan olmayapti. Nima qilsam bo‘ladi?
Advokat:
— Siz do‘stingizni yoniga boring-da, 1 million qarz ekanini unga ayting!
— Axir u 1 million emas, 500 ming qarz ekanini aytib to‘palon qiladi-ku?!
— Ana shu gapi sizga isbot bo‘ladi!
— Ha, tasavvur qilgin-a, Eshmat, butun hayotim ko‘z o‘ngimdan birma-bir o‘tdi... Shuning uchun qarzlarimni yigib chiqayapman, yana unutib yubormaslik uchun. O‘n besh yil ilgari olgan 10 ming so‘mni cho‘zib qo‘y-chi do‘st!
" Juda qo‘pol gaplar bilan so‘kib aytyapman, olgan qarzingni qaytarib ber!"
— Esimda. Mana, qara yon daftarimga katta-katta harflar bilan yozib qo‘yibman.
— Ko‘rdim.
— Agar shunaqa eslataverib jig‘imga tegaversang, umuman o‘chirib tashlayman.