Shifokorlar haqida latifalar

Poyezd kupesida er-xotin va yana ikki medik ketishyapti. Xotin rosa ko‘p gapirar ekan, har balo deb tinmay gapirib ketaveribdi. Xotin o‘z ehtiyoji bilan kupedan chiqqan ekan, mediklar erga:
— Voy og‘ayni bunaqa xotin bilan qanday yashab yuribsan? Bir umr buning diydiyosini eshitib o‘lib ketasanku. Yaxshisi hozir Moskvadagi bir xirurgni adresini beraman, xotiningni miyasini operatsiya qilib beradi, qarabsanki kamgap ajoyib xotinli bo‘lasan, narxi ham qimmat emas bori yo‘g‘i 1000$ga gaplashib beraman.
— Jinnimisilar qanaqa ming dollar, kavkazliklar bilan gaplashib qo‘yganman, atigi 200$ga otib tashlasharkan. O‘sha yoqqa olib ketayabman.
— Doktor, iltimos, hoziroq keling. Xotinimning appenditsiti qattiq bezovta qilyapti!
— Xavotirlanmang, 2 yil oldin xotiningiz appenditsitini kesib olib tashlaganman. Bir odamda appenditsit ikkinchi marotaba o‘sib chiqmaydi!
— To‘g‘ri, doktor. Lekin odamda ikkinchi xotin paydo bo‘lishi mumkin.
Bir kuni jinnixona boshlig‘i jinnilarni sinash uchun hammasiga bo‘sh likopcha berib:
— Ovqatinglarni yeb olinglar, - debdi.
Hamma jinnilar lipopchani taqillatib ovqatlanayotgan harakat qilaverishibdi.
Faqat bittasi yemasdan o‘tirsa, boshlig‘i:
— Nega ovqatingni yemading? - desa, jinni:
— Bular jinni-da, issiq ovqatni yeyishyapti. Men sovisa yeyman, - dermish.
Bir odam doktorni yoniga kelib shikoyat qilibdi:
— Doktor, judayam ko‘p yo‘talyapman. Nima qilay? Yordam bering!
Doktor bemordan so‘rabdi:
— Sigaret chekasizmi?
Bemor:
— Ha, chekaman.
— Qanaqasidan chekasiz? – savol beribdi doktor.
— Har xilidan.
— Bir xilidan chekish kerak!
— Ha endi, har doim bir odamni ketidan yura olmayman-ku! – degan ekan bemor.
Bir kampir qo‘ziqorindan zaharlanib vrachga boribdi. Vrach kampirga:
— Onaxon, har narsani yeyavermang-da! – desa, kampir:
— Bolam, har narsani uvoli bor! Uvol bo‘lmasin deb yeb qo‘yaman-da, - dermish.
Bir ayol vrachning xonasiga kirib, kasallik varaqasini unga uzatibdi. Vrach anketani sekin varroqlab ocha boshlabdi-yu, har-har zamon “Voy-voy! Shunchalik ham bo‘ladimi?!” deb boy chayqab qo‘yibdi.
Buni ko‘rgan byemor ayolni “nafasi ichiga tushib” so‘rabdi:
— Doktor, ahvolim shunchalik yomonmi?
Vrach bo‘lsa unga qarab debdi:
— Sizni emas, ko‘zimni aytyapman...! Ko‘zoynaksiz umuman o‘qiy olmaydigan bo‘lib qolibman-a...
Vrach xonasini eshigini ochib ostonada unga tirjayib turgan kishi debdi:
— Salom doktor! Kirsam bo‘ladimi?
— Hozir bemorim bor... – debdi vrach.
— Men sizni yaqin do‘stingizman. Besh yil avval ko‘rishganmiz, esingizdami?
— Yaqin do‘stlarim bilan 5 daqiqa avval ko‘rishdim. Besh yil avval ko‘rishgan bo‘lsak, bemorim ekansiz. Navbatga turing!
Psixiatr:
— Tushunishimcha, bugundan svet, gaz va benzin narxi oshganini eshitib umuman asabiylashmadingiz, to‘g‘rimi?
— To‘g‘ri. Mutlaqo!
— Bu kasallik sizda qachondan beri kuzatiladi?
Talaba bo‘lgan ikki do‘st uchrashib qolibdi.
— Sen qaysi institutga kirding?
— Tibbiyotga. Sen-chi?
— Veterinar bo‘lishga o‘qiyapman. Juda yaxshi bo‘pti. Institutni tamomlagach, bir-birimizni davolay olarkanmiz.