Yoshlar haqida latifalar
— Bu molxonada bir kecha tunash nechi pul? – debdi haqoratomus.
Mehmonxona xizmatchisi:
— Bitta mol uchun 50 ming, ikkita molga 100 ming bo‘ladi, - degan ekan.
— Nega “o‘zimga qaramay” o‘qishga borgan kunlarim yonimdan kelishgan yigitlar chiqib qolaveradi?!
Onasi:
— Qo‘ysang-chi! Toshkentda chiroyli yigitlar bunchalik ko‘p emasdir...!
Oxiri yigit so‘rabdi:
— Nega har kuni meni yeryong‘oq bilan siylaysiz? Ataylab meni deb sotib olasizmi?
Kampir javob beribdi:
— Yo‘q. Men har kuni Snikers yeyman. Shokoladni ichidan chiqgan yong‘oqlarni tishim yo‘qligi uchun og‘zimda u yoqqa, bu yoqqa olaman-da, chaynab yutolmayman. Keyin shularni senga ilinaman-da bolajonim.
— Ko‘katlaringiz qanchadan ekan?
— Bir bog‘i 2 mingdan, kelaqol...
— Ha, yo‘q xolajon...! Qalinroq kiyinib oling!
— Voy, mazzaligini... – desa, yigiti:
— Senga yoqdimi? – debdi.
Qiz:
— Ha, juda-yam, - desa, yigit:
— Yur, unda yana bir martta oldidan o‘tamiz, - dermish.
— Qalaysan?
Qiz:
— Yaxshi, duolaringiz bilan yuribman...
Yigit:
— Meni duolarim bilan bu paytgacha yurmasliging kerak edi, - dermish.
Imtihondan so‘ng daftarni ochib ko‘rgan talaba ichidan 3000 so‘m pul va “Qaytimingiz” dyegan yozuvni ko‘ribdi.
— Yaxshi qiz, dam olish kunlari bo‘shmisiz?
Qiz nozlanib:
— Ha, - debdi.
Yigit bo‘lsa:
— Go‘zallik saloniga borib tursangiz bo‘lmaydimi?! – degan ekan.
Yigit:
— Nega kech qolding?!
Qiz:
— Bilmaysizmi, chiroyli qizlar doim kechikib kelishga odatlangan.
Yigit:
— Buni bilaman, lekin san nimaga kech qolding...?