— Do‘stim, og‘zimdagi hamma 32 ta tishimga tilla qo‘ydirdim. Endi tishimni ehtiyot qilishim, og‘zimda yong‘och chaqmasligim kerak...!
— Menimcha sen endi shuncha tilla tish bilan o‘zingni ehtiyot qilishing kerak.
— Qayerga ketayotganingni aytib ket! Qayerdan qidirishni bilaylik!!!
O‘g‘li:
— Oyi men 1 ta ipoteka va 3 ta kredit olganman. Yerni tagidan bo‘lsa ham topib olishadi, xavotirlanmang!
— Ayting-chi doktor, ularni eri-chi? Uzoq yashay olishadimi?
— O‘rtoq, hayotingda yo‘l qo‘ygan eng katta xato qaysi?
— Tunov kuni o‘zim yaxshi ko‘rgan mobil o‘yinini 98% bo‘lganida "otmenit" qilib chiqib ketgandim. Uni 98% bo‘lishini men 3 soat kutgandim...
“Ishlamasang bo‘sha! O‘rningga boshqa odam topaman!”
Lekin mehnat ta’tiliga chiqish uchun ariza yozsang:
“Ishni kim qiladi?” “Sizdan boshqasi tushunmaydi, qila olmaydi...!”
"Hozir Shestakovichning 6-simfoniyasi yangraydi!"
Orqa qatordan erkak kishining asabiylashgan ovozi eshitilibdi:
"Ko‘rdingmi! Tezroq yursang bo‘lmaydimi?! 5 ta simfoniyani o‘tkazib yuboribmiz!"
Yigit to‘tiqushni ta’zirini berib qo‘ymoqchi bo‘lib, uni muzlatgichga solib qo‘yibdi.
Oradan yarim soat o‘tib, to‘tiqush kechirim so‘ray boshlabdi.
— Mayli, kechirdim. Xatolaringni tushunib yetganga o‘xshaysan! – debdi yigit.
To‘tiqush bo‘lsa yigitni qulog‘iga pichirlab:
— Eshak miyangga yana nimalar keladi?! – degan ekan.
Keyin yukni o‘zini yelkasiga ilib, o‘zi eshakni ustiga o‘tirib ketgan ekan.
— Mening rafiqam... shu yerdami?
— Ha, azizim...
— Bolalarim, shu yerdamisizlar..?
— Ha, otajon!
— Nabiralarim-chi...
— Shu yerdamiz, buvajon!..
Yahudiy oxirgi kuchini to‘plab:
— Unda oshxonadagi chiroqni katta xolang uchun yoqib qo‘ydinglarmi?!