— Do‘stim, og‘zimdagi hamma 32 ta tishimga tilla qo‘ydirdim. Endi tishimni ehtiyot qilishim, og‘zimda yong‘och chaqmasligim kerak...!
— Menimcha sen endi shuncha tilla tish bilan o‘zingni ehtiyot qilishing kerak.

Ona ko‘chada yurishni yaxshi ko‘radigan o‘g‘liga debdi:
— Qayerga ketayotganingni aytib ket! Qayerdan qidirishni bilaylik!!!
O‘g‘li:
— Oyi men 1 ta ipoteka va 3 ta kredit olganman. Yerni tagidan bo‘lsa ham topib olishadi, xavotirlanmang!
— Xotiningiz og‘ir asab kasalligiga chalingan. Lekin siz xavotir olmang, bunday bemorlar ba’zan uzoq umr ko‘rishadi.
— Ayting-chi doktor, ularni eri-chi? Uzoq yashay olishadimi?
Ikki do‘st suhbatidan:
— O‘rtoq, hayotingda yo‘l qo‘ygan eng katta xato qaysi?
— Tunov kuni o‘zim yaxshi ko‘rgan mobil o‘yinini 98% bo‘lganida "otmenit" qilib chiqib ketgandim. Uni 98% bo‘lishini men 3 soat kutgandim...
Hamma rahbarlarni gapi bir xil!
“Ishlamasang bo‘sha! O‘rningga boshqa odam topaman!”
Lekin mehnat ta’tiliga chiqish uchun ariza yozsang:
“Ishni kim qiladi?” “Sizdan boshqasi tushunmaydi, qila olmaydi...!”
Katta filarmoniya konserti boshlandi.
"Hozir Shestakovichning 6-simfoniyasi yangraydi!"
Orqa qatordan erkak kishining asabiylashgan ovozi eshitilibdi:
"Ko‘rdingmi! Tezroq yursang bo‘lmaydimi?! 5 ta simfoniyani o‘tkazib yuboribmiz!"
Bir yigit to‘tiqush sotib olsa, to‘tiqush juda yomon so‘zlarni aytar ekan.
Yigit to‘tiqushni ta’zirini berib qo‘ymoqchi bo‘lib, uni muzlatgichga solib qo‘yibdi.
Oradan yarim soat o‘tib, to‘tiqush kechirim so‘ray boshlabdi.
— Mayli, kechirdim. Xatolaringni tushunib yetganga o‘xshaysan! – debdi yigit.
To‘tiqush bo‘lsa yigitni qulog‘iga pichirlab:
— Eshak miyangga yana nimalar keladi?! – degan ekan.
Bir kuni afandi eshagini ustiga og‘ir yuk qo‘yib ketayotsa, eshagiga rahmi kelibdi.
Keyin yukni o‘zini yelkasiga ilib, o‘zi eshakni ustiga o‘tirib ketgan ekan.
Keksa yahudiyning joni uzilmoqda. U zaif ovozda:
— Mening rafiqam... shu yerdami?
— Ha, azizim...
— Bolalarim, shu yerdamisizlar..?
— Ha, otajon!
— Nabiralarim-chi...
— Shu yerdamiz, buvajon!..
Yahudiy oxirgi kuchini to‘plab:
— Unda oshxonadagi chiroqni katta xolang uchun yoqib qo‘ydinglarmi?!
— Do‘stim, qurilishda ishlab yurganimizda tepadan boshingga g‘isht tushib ketgandi esingdami?
— Ha, esimda! Sen farzandli bo‘lganing esingdami?
— Albatta, bo‘lmasam-chi!?
— O‘shanda qasdimni olib bo‘lgandim...