Azador ayol chalg‘ish uchun pochtasiga kirib xatni o‘qibdi-yu, hushidan ketib yiqilibdi. Monitorda esa quyidagi matn turardi:
"Salom azizam! Mensiz zerikib qolmadinmi? Kelib joylashib oldim. Bu yerda internet juda yaxshi ishlar ekan. Sharoitlar zo‘r! Lekin sensiz tatimayapti. Senga ham joy buyurtirib qo‘ydim. Tezroq kelaqol!”.
— Lekin ko‘zlari chiroyli ekan. Axir uni ham baxtli bo‘lishga xaqqi bor-ku!
— Shuni aytaman-da... hayot unga shunchalik azob bergani yetmaganday, sen ham tegib olsang, qanday bo‘larkin?
— Ahmoq, yalqov, dangasa. Huddi dadangni o‘zisan.
Shu payt erining jahli chiqib:
— Hoy, nimalar deb shang‘illayapsan???
Ayol:
— Siz aralashmang! Sizga tegishli gap bo‘layotgani yo‘q!
— Barmoqlaringni urib olmaslik uchun bolg‘ani qanday ushlash kerakligini bilasanmi?
— Xo‘sh, xo‘sh?
— Ikki qo‘llab.
— Meni 3 ta bolam bor. Rahming kelsin. Ularni boqishim kerak, - desa
O‘zbekni rahmi kelib:
— Ushla deb, bitta sumkani beribdi.
Karis sumkani taqibdida:
— Sodda jinni ekansan, - deb kulib samolyotdan sakrabdi.
Rus homush o‘tirsa o‘zbek unga ham bitta sumka beribdi. Ochib qarasa, parashyut ekan.
— O‘zing nima qilasan?, - desa
— O‘zimga ham bor, anu karis bolalarimni boqishim kerak deganiga bir sumka kartoshka bervordim qiynalmasin deb.
Xotini:
— Namuncha kulasiz?
Er:
— Anuni xunukligini qara, - desa
Xotini:
— Shunga shunchalik kulish kerakmi? Men yigirma yildan beri siz bilan yashab kulmayapmanku, - debdi.
Uyiga kelib, qon to‘lgan ko‘zi bilan xotiniga qarasa, xotini oyoqlari qaltirab:
— Unaqa qaramang, hammasini o‘zim aytib beraman, - dermish.