Afandi telefonini olib:
— Ha, xotinjon nima deysan, - debdi.
— Yo‘q, ichmayman, ruldaman
— Unda nega ziyofagga mashinangni minib kelding?
— Mensiz ichib qo‘ymanglar deb, shoshilib minib keldim-da!
— Bu dunyoda kim chiroyli, - desa
Oyna:
— Men, - dermish
Er:
— Tazim qilishing shart emas. "Assalomu-alaykum, xayrli tong begim" - desang yetarli!
Xotini:
— Ey, boring-ye, byelim qotib qoldi, - dermish
— Qani tezda yechining!
— Nega doktor?
— Yechining tez-tez! Haligi odam qip yalang‘och bo‘lib yechinibdi.
— Nimadan shikoyat qilib keldingiz?
— Shikoyatim shuki, shifoxonangizga ko‘mir olib keluvdim. Tushirib oladigan odam yo‘q.
— Keling otaxon mashinaga o‘tiring, - debdi.
Otaxon:
— Sigirnichi?
— Sigirni kamazni orqasiga bog‘lab qo‘ying, - debdi shofër
Otaxon sigirni bog‘lab qo‘yibdi. Yo‘lda otaxon uxlab qolibdi. Kamazni tezligi 100 km da ketaëtsa, mashina "garmoshkaga" tushgach, otaxon uyg‘onib ketib:
— Sigir nima bo‘ldi? - desa,
Shofër, orqa oynaga qarab:
— Otaxon sigirni tili o‘ng tomonga chiqib ketibdi, - desa
Otaxon:
— Unda mashinani chap tomonga ol. Bolam, sigir obgonga chiqmoqchi, - dermish.
Ayollar ularning qulog‘iga "bugunga yetar" deya vishillamasligi uchun!
— Meni mozorga oboringlar, - debdi
Oborishibdi. U mozorni ziyorat etib, tilovat qilibdi.
Keyin Samarqandga boribdi. U yerda ham hamma joyni ko‘rsatishibdi. Qaytishida yana mozorini ziyorat qilibdi.
Keyin Qashqadaryoga borib, aylanib:
— Endi mozorga oboringlar, - desa
— Bizda mozor yo‘q, - deyishibdi
— Iye, o‘lganlarni qayoqqa ko‘masizlar, - desa
— Bizda hech kim o‘lmaydi, tug‘ilib Toshkentga ketishadi, - deyishibdi.
— Qalay, yoqdimi, - deganakan
Eri unga picha qarab turib:
— Baribir odam bo‘lmaysan, dermish