Poyezd kupesida er-xotin va yana ikki medik ketishyapti. Xotin rosa ko‘p gapirar ekan, har balo deb tinmay gapirib ketaveribdi. Xotin o‘z ehtiyoji bilan kupedan chiqqan ekan, mediklar erga:
— Voy og‘ayni bunaqa xotin bilan qanday yashab yuribsan? Bir umr buning diydiyosini eshitib o‘lib ketasanku. Yaxshisi hozir Moskvadagi bir xirurgni adresini beraman, xotiningni miyasini operatsiya qilib beradi, qarabsanki kamgap ajoyib xotinli bo‘lasan, narxi ham qimmat emas bori yo‘g‘i 1000$ga gaplashib beraman.
— Jinnimisilar qanaqa ming dollar, kavkazliklar bilan gaplashib qo‘yganman, atigi 200$ga otib tashlasharkan. O‘sha yoqqa olib ketayabman.
To‘rt ulfat oylik maoshini olib bir o‘tirib, ulfatchilik qilaylik deyishibdi. Ulardan yoshi kattarog‘i aytibdi:
— Kelinglar tanga tashlaymiz, agar tanga oldi tarafi bilan tushsa, saunaga borib bir miriqamiz, agar orqasi bilan tushsa qizlarni olib, toqqa chiqib, dam olib kelamiz, agar qirrasi bilan tushsa pivoxo‘rlik qilamiz, mabodo tanga yerga tushmay havoda muallaq turib qolsa, oyligimizni bir tiyinini ham sarflamay, xotinlarimizga olib borib beramiz! — debdi.
Qaynona kuyovini sinamoqchi bo‘lib yoniga chaqirib, bolam meni kunim yaqinlashib qoldi, men o‘lsam Moskvaga ko‘mish uchun joy zakaz qilib kela olasizmi, — desa
— Ha, onajon, — debdi va Moskvaga ketibdi.
Kelgach qaynona so‘rabdi:
— Nima bo‘ldi o‘g‘lim? — desa
— Bo‘ldi ona, lekin bitta muammo bor.
— Qanaqa muammo?
— Ertaga soat 12:00 ga janoza — dermish...
Neft bazasi direktori haydovchisidan:
— Mashinada benzin bormi? - deya so‘rabdi.
Haydovchi:
— Bak to‘la - deb javob beribdi.
Direktor hayron bo‘lib:
— Qiziq, nega bo‘lmasa odamlar benzin yo‘q, deya shov-shuv ko‘tarib yurishibdi?!
Xotin eriga telefon qilayapti:
— Dadasi tez yetib keling uyimiz yonayapti!
— Uyda kim bor?
— Onamlar bor, uxlayotgan edilar.
— Bo‘lmasa sekinroq gapir, uyg‘otib yuborasan!
Qiz yigitga qarab:
— Bitta topishmoq aytaman topsangiz sizga tegaman. Vaq-vaq qilib sakrab yuradi, suvni yaxshi ko‘radi.
Yigit: Sigir - topdimmi?
Qiz: Ha, to‘g‘ri topdingiz!
Talabalar qorni och yotoqxonada yotib, ochlikdan qanday qutilishni o‘ylashayabdi. Birinchi talaba ikkinchisiga:
— Shu yotoqxonamizda qo‘y boqsak qanday bo‘lar ekan-a? O‘zimizni go‘sht yog‘imiz tekin bo‘larmidi?
— O‘ylab gapir o‘rtoq, sassiq hid masalasini o‘ylamadingmi?
— Havotir olma o‘rtoq bu hidga qo‘y ko‘nikib ketadi.
Norboy aka o‘g‘lidan so‘radi:
— Ha, o‘g‘lim xayol surib qobsan, birortasidan ko‘nling bormi?
— Yo‘g‘e, dada.
— Uyalmay aytaver.
— Ada bittasi nima bo‘ladi.
Ikki yangi boy suhbatlashmokda. Biri ikkinchisiga debdi:
— Eshitishimcha, Italiyadan villa sotib olayotganmishsan...
— Ha, firmam tipratikanlar eksport qilib boyib ketdi, shuning hisobidan sotib olyapman!
— Qanaqa tipratikan?
— Firmamiz qishloq xo‘jaligi zararkunandalariga qarshi kurashish uchun Yevropaga tipratikan eksport qiladi. — Menga qara, og‘ayni, buncha tipratikanni qayerdan topayapsan?
— Bu juda oddiy: kalamushni olasan-da, terisini laklab, fen bilan quritasan!
Armiyada komandir askarlarga:
— Ho‘sh, hozircha mana bu yer, mana bu yer va mana bu yerdan chuqur kovlashni boshlayverasilar, men esa borib aniq qayerni kovlash kerakligini bilib kelaman.