Qassob odam bir qog‘ozga kabob tayyorlash usulini yozib afandiga beribdi.
Yo‘lda afandining qo‘lidan itlar go‘shtni olib qochibdi. Afandi bo‘lsa itlarni orqasidan "Qog‘oz menda qoldi-ku tentaklar!" dermish.
Aytaylik, sen yomonlayotgan odamning obro‘si to‘kildi. Lekin to‘kilgan obro‘ seni yo‘q obro‘ingga kelib qo‘shilmaydi-ku!?
— Ona, nega biz odamni yeyishdan avval suvda uni atrofida uch martta aylanamiz? Darrov yeb qo‘ysak bo‘lmaydimi?
Onasi debdi:
— Darrov yeb qo‘ysang, oshqozoningda baqiraverib jonga tegadi. Avval suvda baqirib olsin, keyin yeysan!
Avval qaynoqqina bo‘ladi. Odamga yoqadi. Keyin muzdek bo‘ladi. Ichgan sari muzlatadi.
— Salom. Ha, 2 ta yangilik bor.
— Yaxshisidan boshlayver.
— Kim aytdi senga yaxshi yangilik bor deb?
— Jigar rangni.
— Axir jigar rang tushkunlik keltirib chiqaradi-ku.
— Jigar rangdagi 100 ming so‘mlik menga hecham tushkunlik keltirmaydi.
Kim birinchi bo‘lib kashasini yeb qo‘ysa, o‘sha bolaga kasha yemaslikka ruxsat beriladi!
— Kelishini toshbaqaga o‘xshataman. Ketishini quyonga o‘xshataman.