Оддий балиқ тилла балиққа турмушга чиқибди.
— Энди бизни балиқчаларимиз тилла бўлишадими? – сўрабди оддий балиқ эркак балиқдан.
— Йўқ, - дебди тилла балиқ.
— Нега ахир? Сиз тилла балиқсиз-ку?! – деса, эркак балиқ:
— Чунки мени онам тилла балиқ бўлган эди, отам эмас, - деган экан.
— Хотин, бўлдингми? Бунча имирлайсан? Меҳмонга кеч қоламиз ахир!
— Жуда бесабрсиз-да...! Икки соатдан бери сизга айтяпман-ку, икки дақиқада бўламан деб!
Иккита ёши катта чол-кампирлар бир-бириникига меҳмонга боришибди.
Кампирлар ошхонада пишир-куйдир қилгунча, иккала қария гап бошлашибди:
— Ўтган куни кампиримни ресторанга олиб боргандим. Унга ёқмади.
— Қайси ресторан экан у?
— Эсим қурсин! Ҳозир ёдимдан чиқди... Аёлларга баҳорда совға қиладиган гул номи нима эди?
— Настаринми?
— Йўқ!
— Лолами?
— Йўқ!
— Атир гулми?
— Йўқ!
— Наргис гулми?
— Ҳа!
Чол ошхона тарафга ўгирилиб:
— Наргизахон, ўтган куни биз борган ресторанни номи нима эди?
Ота боласига деди:
— Юқори қаватда турадиган бола билан ўйнама, тарбияси яхши эмас.
— Менинг тарбиям яхшими?
— Албатта яхши-да.
— Ундай бўлса, ўша бола мен билан ўйнаса майлими?
Узоқ ишлагингиз келмаяптими? Мактабга боринг. У ерда ҳар 45 минутда танаффус беришади.
Ишлагингиз келмаяптими? Мактабга боринг. Синф доскасига "Уй иши" деб ёзишади. Уй ишларини қилиб ўтираверасиз.
Бир бойдан дўсти сўрабди:
— Уйингга босқинчилар киргани ростми?
— Ҳа рост!
— Ҳамма пулларингни, тилла тақинчоқларни бериб юбордингми?
— Ҳа, бир зумда олиб чиқиб бердим!
— Сени қизиб турган дазмол билан қўрқитишибди. Шунга бир паста таслим бўлдингми?
— Эсинг жойидами? Дазмол қизиб-қизиб, уйимдаги электр энергияси ҳисоблагичи фалон пул ёзишини кутишим керакмиди!?
Бир чўпон қўй билан шахмат ўйнаб ўтирган экан.
Буни кўрган одамлар:
— Жуда ақилли қўй экан-ми?! – дейишса, чўпон:
— Нимаси ақилли!? 2:1 га ютқизяпти, - деган экан.
Аёл эрига қараб:
— Бундан кейин ароқ ичмасликка сўз берасизми? – дебди.
Эри бўлса хотинини ёнида ширакайф туриб, ҳаёл суряпти:
“15 йилдан бери шу хотиним билан яшайман. Ҳалиям мендан умиди катта...”
Афанди умрида кўл кўрмаган экан. Ўртоқлари бир куни уни кўлга олиб боришди. Афанди сув тагидаги кўкатларни кўриб:
— Агар сув босмаганда, хўп мол боқадиган яйлов экан-да,— дермиш.
Ҳамма нарсага юзаки қарашни ўрган!
Яна-ям маъсулиятсизлик билан қара, яна-ям...
Ҳис қиляпсанми? Бефарқлик ифорини иси келмоқда...