— Доктор, бетоб бўлиб қолдим. Нима қилай?
— Тезроқ тузалинг!
— Раҳмат доктор!
— Адажон, циркка борайлик.
— Вақтим йўқ ўғлим!
— Борақолайлик ада! Циркда очиқ-сочиқ кийинган чиройли қизлар арслонни ўйнатишар экан.
— Арслонни кўрмаганимга ҳам анча бўлди ўғлим...! Майли кетдик! Кўриб келайлик!

Эр ўзининг севимли машинаси ва хотини тўғрисида доим бир хил фикр билдиради:
— Охирги пайт жуда кўп "касали"чиқватти.
— Биринчи қўл менман!
— Шошиб турганингда нуқул бир қилиқ чиқаради.
— Йили эскириб қолди, янгисига алмаштириб олишим керак.

— Ўғлим, совуткичда 2 та шоколад турган эди. Ҳозир қарасам, 1 та қолибди. Буни тушунтириб бера оласанми?
— Тушунтириб бераман албатта. Қоронғуда иккинчисини кўрмай қолибман ойижон.
Мактабни кўк дипломга битириб, коллежни ҳам кўк дипломга тамомладим. Энди институтга ҳам кўк билан кираман.
"Супурилган жой тозамас, ахлат ташланмаган жой тоза!" деган гапни эшитган фаррошлар қўлига супурги эмас таёқ олиб юришибди.
Касалхонада:
— Нима учун операция хонасидан бақирган овоз эшитиляпти?
— Бемор бақиряпти.
— Наркоз қилишмадими унга?
— Ҳозир қилинди. Ҳали ҳушидан кетгани йўқ.
— Врач шошилиб қоринни кесиб юбордими?
— Йўқ. Врач интернетга кириб, "Ок гугл. Аппендикс қайси тарафда жойлашган" деган эди, бемор уни гапини эшитиб қолди.
— Салом, Расул ака! Бугун мен ҳайдовчилик гувоҳномасини олдим.
— Салом! Нега буни менга ёзяпсан? Ахир биз аллақачон ажрашиб кетганмиз-ку!?
— Шунчаки, энди йўлларда эҳтиёт бўлинг!
Афандини тоби қочибди. Лекин табибга тўлашга пули ҳам йўқ экан.
Табибни олдига келиб:
— Айтинг-чи, сиз шамоллаб қолсангиз қандай тузаласиз? - дебди.
Табиб даволаниш сирини ипидан игнасигача айтиб берибди.
Афанди табибни гапини диққат билан эшитгач, "Раҳмат" деб чиқиб кетибди.
Чет тилини билмайдиган инсонлар луғатга қараб, бир амаллаб савол бериб олишади-ю, жавобини тушунмай тураверишади.