1. Ҳужжатларингиз ўрганиб чиқиляпти.
2. Суҳбатга тайёрланиб туринг. Чақирамиз.
3. Ўзимиз сиз билан боғланамиз.
— Тишингни ювиб турибсанми?
—Хўш қалай, Ўзбекистон сизга ёқдими?
У жавоб берибди:
—Ҳа, жуда-ям! Ҳамма урф-одат ва анъаналарингиз ёқди-ю, шу оммавий чироқ ва газларни ўчириб қўйиш удуми ёқмади, - деган экан.
— Бойиб кетганингизни сири нимада?
— 10 йил аблаҳ бўлганман.
— Кейинчи?
— Кейин аблаҳ бўлиб қолаверганман!
— Нима бўлди?
— Ёниб кетди.
— Процессорими?
— Ҳа.
— Монитори-чи?
— У ҳам ёниб кетди.
— Сичқончаси бутун бўлса керак?!
— Йўқ, сичқончаси ҳам ёниб кетди.
— Қанақасига?! Бундай бўлиши мумкинмас...!
— Нега мумкинмас!? Мумкин! Мени уйим ёниб кетди.
— Чунки у билан ароқ ичсак, 3 дақиқада тап-тайёр бўлади.
— Француз тилини билмаймиз-ку, қандай қилиб буюртма берамиз? - дебди бири.
Шериги:
— Шошмай тур! Ҳозир боплайман, - дебди ва официантни чақириб:
— Ля салат, ля товуқ, ля нон, ля чой, - дебди. Официант тез фурсатда ҳамма айтган нарсаларни олиб келиб берибди.
— Кўрдингми! Мен бўлмасам нима қилардинг?! - дебди буюртма берган ўзбек шеригига ва официантга:
— Ля раҳмат! - деса, официант:
— Ля ош бўлсин, ака! - деган экан.
Рональдо болаларига "Ишга кетяпман" деб, футбол ўйнагани бораркан.