— Нега бунча эрта туряпсиз? - дебди.
Эр:
— Ош бориди наҳорда, - дебди-да, туриб кийиниб чиқиб кетган экан.
— Hello
— Where are you from?
— I'm from Uzbekistan. And where are you from?
— America.
— Aldama.
— Hudo haqqi!
— Ҳозир ҳам бахтли бўлардим, - дебди эри.
— Марҳамат, мана супурги. Ишни бошлашингиз мумкин.
— Нима? Ахир мен институтни тамомлаганман.
— Беринг унда. Қандай супуришни кўрсатиб бераман.
Шунинг учун ҳам биз камбағалмиз.
— Салом исмим Моҳира.
— Салом ҳурсандман!
— Моҳира исмим.
— Ҳурсандман!
— Мени исмим Моҳира. Сизники-чи?
— Хурсанд - исмим мени.
— Чанқадим, сув ичиб келаман.
— Мен учун ҳам ичиб кел.
Бироздан сўнг:
— Ичиб келдим.
— Мен учун ҳам ичдингми?
— Ўзим учун сувни жўмракдан, сен учун ариқдан ичдим...
Ўғли 18 га тўлган куни уни чақириб:
— Бориб онангга айт! Энди алимент олиб бўпти мендан. Шу гапни эшитганда онангни юзини бир кўрай! - дебди.
Бола онасига келиб гапни айтибди. Онаси:
— Ҳозир бориб адангга айт. 18 йилдан бери аниқ ўзини ўғлига алимент тўлабдимикан? Шу гапни айтганингда адангни юзини бир кўрай! - деган экан.