Ота-она ҳақида латифалар

Уй бекаси кундалигидан:
Бир пайт кўчадан бир одамча кириб келди, ҳаммаёғи лой. “Сизни ўғлингизман”, деб айтди. Ювиб тозалаганимдан сўнг маълум бўлади энди. Лекин овози ўғлимникига жуда ўхшайди...
Мактабдан кўзи кўкариб қайтган боладан онаси сўрабди:
— Буни ким қилди?
Бола:
— Кимлигини билмадим-у, лекин мана уни сочидан намуна, - деб қўлида бир тутам соч кўрсатибди.
Отаси ўғлига:
— Бу йил ҳам ўқишга кира олмасанг, отам дема мени! Сени танимайман!
Имтиҳонлар тугагач, адаси ўғлидан сўрабди:
— Ҳўш ўғлим, имтиҳонлар қандай ўтди?
Ўғли эса:
— Кечирасиз, сизни танимайроқ турибман, кимсиз?
Ўсмир қиз отасини кўкарган кўзини кўриб дебди:
— Ада, кўзингиз нега кўкарган?
Отаси жаҳли чиқиб:
— Агар яна бир мартта дугонангни лаб бўёғи мени машинамда тушиб қолса, сени кўзингни кўкартираман, - дермиш.
— Дада, ойим айтдилар-ки ароқ қиммат бўлиб кетибди. Энди камроқ ичадиган бўларкансиз.
— Ойинг сал янглишибди ўғлим. Энди сен камроқ ейдиган бўлдинг.
Ота:
— Онаси, шумтака ўғлинг ердаги қорни еяпти!
Она:
— Қор емасин, томоғи оғрийди!
Бироздан сўнг, ота:
— Онаси, қор ростданам ширин экан!
Она:
— Ҳа, яхши...
Тўйда оналар рақс тушаётганда ўртакаш терминал кўтариб турганмиш.
Бу ҳолатни тушунмаганлар сўрашибди:
— Нимага терминал кўтариб турибсиз?
Шунда ўртакаш:
— Кимда агар қистиришга нақд пули бўлмаса, пластикда ҳам қабул қилаверамиз, - дермиш.
Бир болакайнинг адаси катта амалдор экан. Болакай мактабдан 2 баҳо олиб келибди. Шунда ойиси боласига дебди:
— Кундалигингни ичига манави пулларни солиб, адангга узатсанг, сени уришмайдилар!
Бир куни ота-ўғил балиқ овига боришибди. Қармоққа катта балиқ илинибди.
Ўғли:
— Дада, буни қандай ўлдирамиз, - дебди.
Шунда отаси:
— Шуниям ўйлаб турибсанми? Сувга чўктир, ўзи ўлади, - дебди.
Отаси билан ҳиндулар ҳақидаги фильмни кўриб ётган болакай дебди:
— Адажон, нега бу одамлар юзларини бўяб олишган?
— Улар жанг қилишмоқчи, - дебди отаси.
Кечқурун ошхонадан югуриб чиққан ўғли адасига:
— Адажон, ойим жанг қилмоқчилар... – дермиш.