Doʻstlar haqida latifalar
— Qanaqa yulduzlarning joylashishi? - so‘rabdi do‘stlari xayron bo‘lib...
— Adamning yelkasidagi yulduzchalarni aytyapman! - degan ekan yigit.
— Katta o‘g‘liga o‘zining mayxonasini, aroqxo‘r kichik o‘g‘liga esa qolgan hamma boyligini qoldirishga qaror qilibdi.
Boyni holidan xabar olgani kelgan do‘sti uning qaroridan xabar topgach, do‘stiga maslahat berib:
— Do‘stim, boyligingni kichik o‘g‘lingga qoldirmoqchimisan? Axir u aroqxo‘r bo‘lsa, bir umr yig‘gan davlatingni olti oyda ichib tugatadi-ku?! – desa,
boy:
— To‘g‘ri. Ammo shaharda bittagina mayxona bor, u ham bo‘lsa katta o‘g‘limga tegishli bo‘ladi! – degan ekan.
— Meni kasrimga o‘lib ketasan. Tezroq meni otib tashlagin-da, o‘zingni joningni asrab qol!
Botir bir soniya to‘xtab:
— Ilojim yo‘q! Miltig‘imning o‘qi tugagan! – desa, do‘sti iltijo qilib:
— Menda bor, sotib olaqolmaysanmi?!
— Said kecha tog‘ang aqldan ozib qolib senga 10.000 AQSh dollari hadya qilibdi deb eshittim, shu rostmi?
— Ha, o‘rtoq rost...
— Unda menga 1000 AQSh dollari qarz berib tur?
— Hoy, o‘rtoq aqldan ozgan men emas, tog‘am!!!
— Allo, kim bu?
— Do‘stim Alisher uydami?
— Ha, u uyda!
— Telefonni unga bera olasizmi?
— Yo‘q!
— Nega axir? Uyda dedingiz-ku?!
— Lekin men ko‘chadaman-da!
— Nega shu qizga uylanib qo‘ya qolmaysan?, - deyishsa,
— Keyin kimga serenada kuylayman?, - dermish.
— Ha, tasavvur qilgin-a, Eshmat, butun hayotim ko‘z o‘ngimdan birma-bir o‘tdi... Shuning uchun qarzlarimni yigib chiqayapman, yana unutib yubormaslik uchun. O‘n besh yil ilgari olgan 10 ming so‘mni cho‘zib qo‘y-chi do‘st!
— Esimda. Mana, qara yon daftarimga katta-katta harflar bilan yozib qo‘yibman.
— Ko‘rdim.
— Agar shunaqa eslataverib jig‘imga tegaversang, umuman o‘chirib tashlayman.
— Ikki ming pul qarz berib tur!
Do‘sti cho‘ntagini kavlab:
— Faqat bir yarim ming pulim bor.
— Mayli beraver! Besh yuz qarz bo‘lasan shunda...