Doʻstlar haqida latifalar

Ikkita kayfi oshib qolgan ulfatlar yarim tunda uyga qaytayotib biri debdi:
— Garov o‘ynaysanmi? Hozir meni xotinim eshikni “Jonim” degan so‘z bilan ochadi.
Ikkinchisi:
— Nimalar deyapsan? Sen o‘lgudek mastsan! Yarim tunda uyga qaytyapsan? Qanaqasiga xotining “Jonim” desin!?
— Hozir ko‘rasan! – debdi-da, eshik qo‘ng‘irog‘ini bosib debdi:
— Eshikni och jonim...
Xotini bo‘lsa:
— Jonim?! Hozir ta’ziringizni beraman! – deb eshikni ochgan ekan.
— Bilasanmi do‘stim, kecha men seni xotiningni tushimda ko‘ribman.
— Xo‘sh, u senga nima deb baqirdi?
— Hech narsa deb baqirgani yo‘q...
— Unda adashibsan. U meni xotinim emas!
Choyxonada o‘tirgan ulfatlardan bittasi debdi:
— Kim xotinidan qo‘rqsa, o‘rnidan tursin! Hamma o‘rnidan turibdi-yu, bir odam o‘tirganmish.
Shunda sheriklari:
— Sen xotiningdan qo‘rkmaysanmi? – desa, u:
— Xotinimni eshitib, oyog‘im ishlamay qoldi, - degan ekan.
Ikki doʻst suhbatlashmoqda:
— Doʻstim, mana seni 37 ta bolang bor ulardan nima foyda koʻrding? - debdi.
Doʻsti:
—Eh doʻstim, hamma foyda shularda-ku!
— Qanday qilib?
— Agar ichib kelsang, xotining oʻqlov koʻtarib senga tashlanadi. Shunda talpani ichiga oʻzingni otasan, - dermish.
Xotini eriga:
— Qayerda edingiz?
— A, sinfdoshlar bilan uchrashdim...
— Uch kun-a?! Nimalarni esladingizlar?
— Qayerda yashashimni...
Uchta erkak 8 mart kuni mazza qilib maishat qilib o‘tirishibdi-da, kechasi uyiga sovg‘alarsiz qaytishibdi.
Ertasiga ko‘rishib, bir-biridan hol-ahvol so‘rashibdi. Birinchisi:
— Kecha men uyga borsam, xotinim janjal ko‘tardi.
Ikkinchisi:
— Meni xotinim hafa bo‘lib, arazlab gaplashmadi.
Uchinchisi:
— Meni xotinim esa yedirib, ichirib qornimni to‘ydirdi.
— Nima??? Nimalar yeb-ichding?
Uchinchi erkak xo‘rsinib debdi:
— Kaltak yeb, zahar ichdim...!
— Do‘stim, men uchun hayot tamom! Sevgan qizim meni tashlab ketdi!
— Ha...! Juda yomon bo‘pti. Yer yuzida bittagina qiz bor edi-ya... Lekin endi aqling ishlay boshlaydi!
— Nega yer yuzida bitatgina qiz bo‘lar ekan?! 4 milliard qiz bor-ku!
— Ana ko‘rdingmi?! Aqling ishlay boshladi.
Vaqt allamahal bo‘lganda darvozadan kirib kelgan o‘g‘lini oldidan otasi chiqib jahl bilan debdi:
— Qayerlarda yuribsan? Soat nechi bo‘ldi?! Yuravermaysanmi ertalabgacha sang‘ib!!!
Bu gapni eshitgan o‘g‘li shu zahoti cho‘ntagidan telefonini olib, kimgadir qo‘ng‘iroq qilib:
— Allo, o‘rtoq ketib qolmadingmi? Ruxsat oldim. Hozir chiqaman, - debdi.
Ikki do‘st suhbati:
— Seni vijdoning tozami?
— Mutlaqo toza! Biron martta ishlatmaganman.
— Salom o‘rtoq! Ko‘rinmaysan. Qayerda ishlayapsan?
— Hech qayerda...
— Unda nima ish qilyapsan?
— Bekorchilik.
— Zo‘r ish-ku!
— Ha! Raqobatni aytmaysanmi!?