Касалхонада ҳақида латифалар
Врач беморга дебди:
— Ҳўш бемор, эртадан бошлаб спиртли ичимликлар, тамаки ва ёғли овқатлардан воз кечасиз.
— Нима учун? Соғлиғимга тўғри келмайдими? – сўрабди бемор.
— Йўқ! Ҳозир кассага бориб хизмат ҳаққини тўлаб келсангиз, бунга имкониятингиз қолмайди... – дермиш врач.
— Ҳўш бемор, эртадан бошлаб спиртли ичимликлар, тамаки ва ёғли овқатлардан воз кечасиз.
— Нима учун? Соғлиғимга тўғри келмайдими? – сўрабди бемор.
— Йўқ! Ҳозир кассага бориб хизмат ҳаққини тўлаб келсангиз, бунга имкониятингиз қолмайди... – дермиш врач.
— Қулоғим оғрияпти десам кўзимга дори қуйяпсизми?
Доктор:
— Ҳар бир касалликнинг олдини олган яхши. Агар мен ҳозир дори қуймасам, эртага қулоғингизнинг оғриғи унга ҳам ўтиб кетиши мумкин.
Доктор:
— Ҳар бир касалликнинг олдини олган яхши. Агар мен ҳозир дори қуймасам, эртага қулоғингизнинг оғриғи унга ҳам ўтиб кетиши мумкин.
Врач қабулига кирган қари отахон шикоят қилмоқда:
— Болам, мазам йўқ! Биттасини юклайман, иккинчисини юклайман, учинчисини юклай бошлаганимда тобим қочади...
Врач ҳайрон бўлиб:
— Отахон, мен ёш бўла туриб шунча кучим йўқ. Сиз нега оғир юк ташиб юрибсиз? – дебди.
Отахон:
— Қанақа юк? Мен интернетдан фильмларни юклаб ўтираман!
— Болам, мазам йўқ! Биттасини юклайман, иккинчисини юклайман, учинчисини юклай бошлаганимда тобим қочади...
Врач ҳайрон бўлиб:
— Отахон, мен ёш бўла туриб шунча кучим йўқ. Сиз нега оғир юк ташиб юрибсиз? – дебди.
Отахон:
— Қанақа юк? Мен интернетдан фильмларни юклаб ўтираман!
Травмотология шифохонасидан чиқган эр-хотин такси тўхтатишди. Машинага ўтиргач, ҳайдовчига қараб:
— Илтимос, фақат шошилмасдан ҳайдасангиз. Кеча бир "ўпка" ҳайдовчи уриб юборган эди, - дейишибди.
Ҳайдовчи эса тиржайиб:
— Мен бўлса сизларни танимабман...- дермиш.
— Илтимос, фақат шошилмасдан ҳайдасангиз. Кеча бир "ўпка" ҳайдовчи уриб юборган эди, - дейишибди.
Ҳайдовчи эса тиржайиб:
— Мен бўлса сизларни танимабман...- дермиш.
Травматология касалхонасидан чиққан бемор таксига ўтиргач:
— Фақат секинроқ ҳайданг, илтимос! Кеча шу ерда мени машина уриб юборган эди, - деса, ҳайдовчи беморга ўгирилиб:
— Ие, танимабман сизни..., - дермиш.
— Фақат секинроқ ҳайданг, илтимос! Кеча шу ерда мени машина уриб юборган эди, - деса, ҳайдовчи беморга ўгирилиб:
— Ие, танимабман сизни..., - дермиш.
— Беш йил учрашиб, севишиб юрганимиздан кейин у қиз менга "Дўст бўлиб қолайлик" деса бўладими... Тасаввур қиляпсизми ҳолатимни? Беш йил-а, беш йил!
— Битта шапалоқ солмадизми шу гапига?!
— Кечирасиз, сиз аниқ психологмисиз?
— Битта шапалоқ солмадизми шу гапига?!
— Кечирасиз, сиз аниқ психологмисиз?
Бир одамга касалхонада зудлик билан қон қуйиш керак экан. Ҳамма қариндошлари қонларини текширтириб кўришса, бирортасини қон гуруҳи тўғри келмабди. Шунда беморни укаси бир одамни топиб келибди. Уни қони тўғри келибди.
— Сени қонинг тўғри келди. Аввал қон бериб чиқасан. Кейин бемор ўзига келса, пулни оласан, - дейишса, ҳалиги одам:
— Йўқ, аввал пулни беринглар. Қон беришга ваъда бераман, - дебди.
— Қон топшириб туравергин. Жуда шошилинч! – дейишибди.
Ҳалиги одам:
— Мени қонимни олган одам ваъдасида турмайдиган бўлиб қолади, - дермиш.
— Сени қонинг тўғри келди. Аввал қон бериб чиқасан. Кейин бемор ўзига келса, пулни оласан, - дейишса, ҳалиги одам:
— Йўқ, аввал пулни беринглар. Қон беришга ваъда бераман, - дебди.
— Қон топшириб туравергин. Жуда шошилинч! – дейишибди.
Ҳалиги одам:
— Мени қонимни олган одам ваъдасида турмайдиган бўлиб қолади, - дермиш.
Бемор доктор қабулига келиб дебди:
— Доктор, мен интернетга жуда қаттиқ боғланиб қолганман. Ҳечам ундан ажрала олмайман. Агар шу касаллигимни даволасангиз, доим сизни хабарларингизга “Лайк” босиб туришга ваъда бераман.
— Доктор, мен интернетга жуда қаттиқ боғланиб қолганман. Ҳечам ундан ажрала олмайман. Агар шу касаллигимни даволасангиз, доим сизни хабарларингизга “Лайк” босиб туришга ваъда бераман.
Тиббиёт институти талабалари ўқитувчиси билан моргда амалий машғулот ўтишмоқда. Ўқитувчи:
— Биз врачлар ҳеч нарсадан жирканишимиз керакмас. Масалан, мана шу жасадни ўлишидан аввал нима таом еганини билиш учун оғзига бош бармоғимизни тиқиб, сўнг бармоғимизни ялаб кўрамиз, - деб кўрсатиб берибди.
Табиийки, ҳамма талабалар устозининг орқасидан шундай қилишибди.
Шунда ўқитувчиси:
— Тўғри қилдинглар, лекин врачлар эътиборли ҳам бўлиши керак. мен бош бармоғимни тиқиб, ўрта бармоғимни ялагандим, сизларга ўхшаб бош бармоғимни яламагандим... – дермиш.
— Биз врачлар ҳеч нарсадан жирканишимиз керакмас. Масалан, мана шу жасадни ўлишидан аввал нима таом еганини билиш учун оғзига бош бармоғимизни тиқиб, сўнг бармоғимизни ялаб кўрамиз, - деб кўрсатиб берибди.
Табиийки, ҳамма талабалар устозининг орқасидан шундай қилишибди.
Шунда ўқитувчиси:
— Тўғри қилдинглар, лекин врачлар эътиборли ҳам бўлиши керак. мен бош бармоғимни тиқиб, ўрта бармоғимни ялагандим, сизларга ўхшаб бош бармоғимни яламагандим... – дермиш.
— Доктор, мен грипп бўлиб қолдим. Қандай маслаҳат берасиз?
— Мендан нарироқ туринг!
— Мендан нарироқ туринг!
