Нарх-наво ҳақида латифалар

Чиптачи автобусда чипта сотиб юрса, бир йигит 1200 сўм берибди.
— Йўл ҳаққи бугундан 1400 сўм бўлган, - деса, йигит:
— Майли, менга кечаги чиптангиздан беринг, - дермиш.
Поезд купесида эр-хотин ва яна икки медик кетишяпти. Хотин роса кўп гапирар экан, ҳар бало деб тинмай гапириб кетаверибди. Хотин ўз эҳтиёжи билан купедан чиққан экан, медиклар эрга:
— Вой оғайни бунақа хотин билан қандай яшаб юрибсан? Бир умр бунинг дийдиёсини эшитиб ўлиб кетасанку. Яхшиси ҳозир Москвадаги бир хирургни адресини бераман, хотинингни миясини операция қилиб беради, қарабсанки камгап ажойиб хотинли бўласан, нархи ҳам қиммат эмас бори йўғи 1000$га гаплашиб бераман.
— Жиннимисилар қанақа минг доллар, кавказликлар билан гаплашиб қўйганман, атиги 200$га отиб ташлашаркан. Ўша ёққа олиб кетаябман.
Ҳозир замон шунақа! Содда эмаслигингни исботлаш учун тиззалари йиртиқ шимни бутун шимдан қимматроққа сотиб олишинг керак.
Шаҳардаги бутик-дўконларнинг сукунати ичидан баъзида шундай сўзлар янграб қолади:
“Вой, даҳшат-ку!”, “Буниси унданам қимматроқ экан”, “Тилладанми!?”
Ўрта ёшли, оилали йигитнинг ҳаёллари:
“40 ёшга етганимда сариқ Ламборджини ҳайдашни орзу қилиб қувонар эдим... Мана, шу ёшга ҳам тўлдим. Ҳозир Korzinka га кириб, озиқ-овқатларнинг нархи ёзилган сариқ рангдаги қоғозчаларга қараб севинчим ичимга сиғмаяпти. Чегирмалар!!!”
— Мени болаларим қорбобога хат ёзишни аллақачон бошлаб юборишди.
Қорбобо эса уларни ёнгинасида ўтириб, совғалар нархини ҳисоблаб ақлдан озай деябди.
Хотин эрига:
— Озишимни хоҳласангиз, ҳам бир кило учун 100 мингдан тўлайсиз-ми? - дебди.
Эри бўлса:
— Инсофинг борми хотин? Бозорда думбани нархи қанча туришини биласанми? - деб кулиб юборибди.
Психиатр:
— Тушунишимча, бугундан свет, газ ва бензин нархи ошганини эшитиб умуман асабийлашмадингиз, тўғрими?
— Тўғри. Мутлақо!
— Бу касаллик сизда қачондан бери кузатилади?
— Маошинг қанча?
— 100 доллар.
— Вой тентак!
— Соатига.
— Вой аблаҳ!