Оила ҳақида латифалар

Қайнона келинига танбеҳ беравераркан:
— Овқат қилишни билмайсиз! Ўғлим бечора бемаза овқатларни еб, умри ўтяпти! Сиздек хотин билан яшаб юрибди болам... Мен сизни ёшингизда...биласизми?!
Келин:
— Биламан ойижон. Ҳудди мени ёшимда сиз адажонни қирқини ўтказган эдингиз.
Эр хотинидан сўрабди:
— Агар сен эркак бўлсанг, нима қилардинг?
Хотини:
— Ўзиз-чи? – дебди.
— Дадажон, эртага туғилган куним. Менга бирор нима олиб берарсиз. Нима олиб беришингизни эртага турганингизда айтаман.
— Қизим, мен эртага уйқудан турмайман! Индинггача ухлайман!
Бир кишининг касби дурадгор экан. Хотини уйда йўқлигида болаларига эртак айтиб бермоқчи бўлибди.
— Ўтган замонда бир мамлакат шаҳзодаси бошқа подшоҳликнинг маликасини севиб қолибди.
Маликага хат ёзиб, кабутардан жўнатибди. Уч кеча-ю, уч кундуз ухламасдан, маликадан хат кутибди. Ваниҳоят, кабутар учиб келибди.
— Кейин нима бўпти ада? – сўрабди қизи.
— Қараса, оёғига хат боғланган. Малика жавоб ёзибди, деб ўйлаб, шошиб-пишиб хатни очиб қараса...
— Нима ёзилган экан хатда? – яна қизиқиб сўрабди қизи.
— У ерда “Қилич ва қалқонларга буюртма оламиз. Арзон нархларда”, - деган реклама турганмиш.
— Алло, ўғлим, овқатландингми?
— Ҳа, ойижон. Ҳавотир олманг. Умуман олганда, мен уйланганман.
— Шунинг учун ҳам хавотир оляпман-да!
Эр хотинига дебди:
— Хотин, мабодо мен ўлиб қолсам, кимга тегасан?
Хотини:
— Кимлигини билолмадим. Лекин телефон рақамини бериб кетган, - дермиш.
Шамсиддинни онасига ўғлининг синф раҳбари қўнғироқ қилди:
— Ўғлингизни устидан яна шикоят тушди. Уни қизларга суяги йўқ! Ҳадеб тегажоқлик қилаверади.
Боланинг онаси:
— бу ўғлим отасига тортди! Агар бирор чорасини топсангиз, илтимос менга ҳам хабар қилсангиз!
Хотин эридан сўрабди:
— Ойлик олдингизми адаси?
Эри кесатишли оҳангда:
— Бугунмас! Чарчадим! - дермиш.
Икки ёш никоҳ ўқитгани домлани ёнига боришибди.
Домла йигитдан сўрабди:
— Фалончи ўғли фалончи, фалончини қизини тан маҳрамликка олишга розимисиз?
Йигит:
— Менга барибир, фарқи йўқ! - дебди.
Навбат қизга келибди:
— Фалончи қизи, фалончининг ўғли фалончибекка турмушга чиқишга розимисиз?
— Менга барибир, - дебди қиз.
Домла дуога қўл очиб:
— Менга ҳам умуман фарқи йўқ, бахтли-саодатли бўлинглар, - деган экан.
Ўқувчи Тешавойга танбеҳ берибди:
— Ҳар куни беш баҳо олардинг. Бугун уйга вазифани бажармаганинг учун икки қўяман. Мана "2" сенга. Тешавой қизишиб дебди:
— Устоз, дадамга айтувдим, уйга вазифани бажармасангиз ўқитувчимиз икки қўяди деб. Ойим уйда йўқлиги учун дадам уйга вазифани бажаролмади.