Қариялар ҳақида латифалар

Қўшним Ҳамдам бобонинг айтишича, у Титаник кемасини ўз кўзлари билан кўрган экан.
Бошиданоқ ҳаммани кема чўкиб кетиши ҳақида огоҳлантирибди. Ҳеч ким эътибор бермабди. Аммо, бобо барибир кема чўкиб, йўловчиларнинг катта қисми ҳалок бўлишини қайта-қайта айтаверибди. Ахийри одамлар безор бўлиб, бобони кинотеатрдан ҳайдаб чиқариб юборишибди.
Бир чол кўп қаватли уйнинг тўққизинчи қаватида яшар экан. Уйига чиқишда ҳечам лифтдан фойдаланмас экан.
Шунда бир қўшни кузата туриб:
— Отахон, тайёр лифт туриб, нега нуқул зинадан чиқасиз?, - деса, чол:
— Э, болам! "Лифт тўрт киши учун" деб ёзиб қўйилган. Тўрт кишини қаердан топаман? - дермиш.
Йигит қиздан сўради:
— Ҳозир қўлингни ушласам, нима қиласан?
— Бобомни чақираман.
— Кутилмаганда юзингдан бўса олсам-чи?
— Бобомни чақираман.
— Нега энди «Бобомни чақираман», «Бобомни чақираман» деяверасан?
— Чунки бобомнинг иккала қулоғиям кар.
Бир эркакнинг хотини эрини жаҳлини чиқараверибди. Охири эри уни калтаклашни бошлабди.
Шу пайт кўчадан ёши улуғ мўйсафид ўтиб кетаётиб, бу жанжални кўриб қолибди ва дебди:
— Ҳой, нега сен аёлингни бунчалик калтаклаяпсан? Агар хотинни тарбияламоқчи ёки жазоламоқчи бўлсанг, хотин устига хотин ол! Шунда кўрасан!
Эр мўйсафидни гапини эшитиб турса, хотини:
— Бу чолни гапларини умуман эшитманг адаси. Уринг, ураверинг! – деган экан.
Ёши 90 дан ошган кампир ўзи тенги онахонга:
— Хойнахой, мен кучли гипнозчи бўлсам керак.
— Вой, қариганда бу гапни қаердан олдинг?
— Айтсам ишонмайсан. Автобусдами, Маршруткага чиқиб, ўтирган ёш йигитга бир марта қарасам, тамом, дарров ухлаб қолади...
Бобоси набирасига иккинчи жаҳон уруши йилларидаги саргузаштини айтиб берибди:
— Бир куни немислар билан жангда мағлубиятга учрадик ва яшириндик.
Немислар мард бўлсанглар чиқинглар дейишганди, ҳеч ким чиқмади. Шунда мен шартта чикдим.
Набираси:
— Кейин нима бўлди? - дебди.
— Мени немислар отиб ташлашди, - дермиш бобоси.
Бир куни Афанди ёз ойида пальто телпак кийиб пенсия олгани келибди. Кассир ҳайрон:
— Нега ёзда телпак, пальто кийиб олдиз?
Афанди:
— Болам январь ойидаги пенсиямга келдим, - дермиш
Кўзи ожиз чол денгиздан тилла балиқ тутиб олибди.
Шу заҳоти балиқ тилга кириб дебди:
— Тила тилагинг! Истаган 1 та тилагингни бажараман...
Шунда чол ўйланиб туриб:ф
— Мени чевараларим ҳовлимда олмос тошларни ўйнаб ўтирганини уйимнинг 7-қаватида туриб томоша қилишни истайман.
Врач қабулига келган икки қария суҳбатидан:
— Врачларнинг ёзиб берган дорисига сира тушуниб бўлмайди.
— Бу яхши-ку!
— Нимаси яхши?
— Масалан, мен врач ёзиб берган дори қоғози билан бир йил автобусда бепул юрдим. Ярим йил бепул театр томоша қилдим.
Бир йигит қари бувисини врачга олиб борибди. Врач қари кампирни обдон текшириб, қаричиликдан эканини англабди. Бир ҳазиллашмоқчи бўлиб кампирни олиб келган набирасига дебди:
— Яхшиси бувингизни эрга беринглар! Шунда ҳаммаси яхши бўлади!
Жаҳли чиққан набираси врачни урмоқчи бўлиб бўғзидан ушласа, ўртага кампир тушиб дебди:
— Қўй болам, бу доктор... Шунча йил ўқиган. Бир нарсани билмаса доктор бўлармиди...?!